ключавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да ключа (у 1, 2, 3, 5, 6 і 7 знач.).

2. Важны, рашаючы ў ваенных, эканамічных ці інш. адносінах. Захапіць ключавыя пазіцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэды́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэдыту (у 1 і 3 знач.). Крэдытная аперацыя. // Які ажыццяўляе аперацыі па выдачы крэдытаў (у 3 знач.). Крэдытная ўстанова.

•••

Крэдытны білет гл. білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулямётны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кулямёта. Кулямётная чарга. Кулямётны разлік. // Узброены кулямётам (кулямётаў), прызначаны для кулямёта (кулямётаў). Кулямётная рота. Кулямётнае гняздо. Кулямётная тачанка.

•••

Кулямётная істужка гл. істужка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лазо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вазы. Лазовая кара. □ Зашалясцелі, Зашумелі Галлём лазовыя кусты. Тарас. // Зроблены з лазы. Лазовы кошык. □ Маладая, шчаслівая маці сядзіць над белай лазовай калыскай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесатэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з лясной гаспадаркай, з лясной прамысловасцю. Лесатэхнічныя мерапрыемствы. Лесатэхнічны інструмент.

2. Які мае адносіны да падрыхтоўкі спецыялістаў для лясной прамысловасці і лясной гаспадаркі. Лесатэхнічны інстытут.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістапа́даўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лістапада (у 1 знач.). Над вёскай, над сялом апускаецца ціхі лістападаўскі вечар, залоцячы прамёрзлыя шыбы акон. Лынькоў. // Які адбываецца ў лістападзе. Лістападаўскія падзеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістапа́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лістападу (у 2 знач.). Восень Сыпле лісце на шлях. Пойдуць зноў непагоды Лістападнай парой. Прыходзька.

2. Якому ўласціва ападанне лісця. Лістападныя дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

м, нескл., н.

1. Чатырнаццатая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «э м». Малое м.

2. Санорны, насавы, губна-губны, змычны зычны гук; можа быць мяккім і цвёрдым. Мілы, мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магіі. Магічныя заклінанні.

2. Незвычайны па сіле ўздзеяння; цудадзейны. Магічнае слова «мама» ў абодвух .. скаланула душу, у малое і ў старое. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малазяме́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае дастатковай колькасці зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі. Мікуцічы — сяло вялікае, вядомае ва ўсёй акрузе. Стаіць на пясках каля Нёмана. Народ тут бедны, малазямельны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)