Кле́пы: клепое дрэво ’крывое дрэва’ (Маш.). Рэгіянальны балтызм. Параўн. літ. klypti ’згінацца, скрыўляцца’ (Лекс. Палесся, II).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пі́кус ’фікус. Ficus elastica’ (Сл. Брэс.). Праз польск. ці рус. мовы з лац. Ileus ’фігавае дрэва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рассама́ты ’вілаваты (пра дрэва)’ (асіп., ЛА, 5). Вынік “узнаўлення” словаўтваральнай структуры — з прыстаўкай, параўн. расама́ты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трупе́ць ‘выдаваць глухі гук (пра гнілое дрэва)’: шула ў сярэдзіне трупіць (Шат.). Звязана з трупаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ствол (род. ствала́) м., в разн. знач. ствол;

с. дрэ́ва — ствол де́рева;

с. ша́хты — ствол ша́хты;

нерво́вы с. — не́рвный ствол;

с. стрэ́льбы — ствол ружья́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

усо́хнуць сов.

1. (затвердеть) засо́хнуть;

зямля́ ўсо́хла — земля́ засо́хла;

2. (уменьшиться в весе при высыхании) усо́хнуть;

3. засо́хнуть, зача́хнуть;

дрэ́ва ўсо́хла — де́рево засо́хло (зача́хло)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

камфо́равы Kmpfer-;

камфо́равае дрэ́ва бат Kmpferbaum m -(e)s, -bäume;

камфо́равае ма́сла Kmpferöl n -(e)s;

камфо́равы спірт Kmpfergeist m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рабі́на ж бат

1. (ягада) bereschenbeere f -, -n, Vgelbeere f;

2. (дрэва) beresche f -, -n, Vgelbeerbaum m -(e)s, -bäume (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

каме́ль, камля; мн. камлі, ‑ёў; м.

1. Ніжняя патоўшчаная частка дрэва, расліны, якая прылягае да кораня. Сталі відаць спачатку верхавіны дрэў, потым уся крона, ствалы і так аж да камлёў. Шахавец. [Сасна] стаяла ў калгасным двары, якраз насупраць канюшні, таму некалі шурпаты камель яе быў так выцерты жывёлай, што блішчэў, як наглянцаваны. Шамякін. // Тоўсты канец бервяна. Змітрок бярэ прывезенае з лесу дрэва звычайна за камель, Ганна — за верхавіну. Кавалёў. Лявон Здрок меў такую сілу, што падымаў за камель і клаў на перадок воза самае тоўстае бервяно. Сабаленка. // Самае тоўстае бервяно, калода, адрэзаныя ад ствала дрэва. Толькі адна дарога і ведае, колькі было перавезена ў вёску стромкіх, гладкаствольных бярозак, цяжкіх дубовых камлёў. Асіпенка.

2. Перавязаны канец снапа, веніка і пад. Мацалі снапы, прабіваючы іхнія калючыя камлі і затыкаючы глыбока руку, каб знайсці, ці няма дзе мокрага ці гнілога. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

twine2 [twaɪn] v.

1. віць; ві́цца

2. звіва́ць, ссу́кваць;

twine threads into a rope скру́чваць ні́ткі ў вяро́ўку;

twine a wreath пле́сці вяно́к

3. абвіва́ць; абвіва́цца;

The ivy twined round the tree. Плюшч абвіваў дрэва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)