шы́я, -і, мн. -і, шый, ж.

Частка цела, якая злучае галаву з тулавам.

Доўгая ш.

◊

Даць па шыі каму-н. — выгнаць, зняць з працы каго-н.

Намыліць шыю каму-н. — моцна аблаяць, строга спагнаць.

На шыі вісець (або сядзець) у каго-н. — быць цяжарам, клопатам для каго-н.

На шыю вешацца каму-н. — пра жанчыну: назойліва дабівацца ўвагі.

Скруціць або зламаць шыю на чым-н. — пацярпець няўдачу, загінуць.

|| памянш. шы́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шы́ек, ж.

|| прым. шы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

інтэрв’ю н Ínterview [-vju:] n -s, -s;

эксклюзі́ўнае інтэрв’ю Exklusívinterview n;

даць каму-н інтэрв’ю j-m ein Interview gében*;

узя́ць у каго-н інтэрв’ю j-n interviewen [-´vju:ən] vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

каршэ́нь м разм Geníck n -(e)s, -e;

◊ даць [натаўчы́] каму-н у каршэ́нь j-m eins ins Geníck verpássen;

атрыма́ць у каршэ́нь разм eins auf den Déckel kríegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

nur

м. заал. гагара (Gavia);

dać ~a разм. а) нырнуць (у ваду);

нырнуць; шмыгнуць; даць драла (лататы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zagadać

зак.

1. kogoразм. загаварыць, пачаць гаварыць з кім;

2. загаварыць каго; не даць слова сказаць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapewnienie

н.

1. kogo o czym запэўненне; запэўніванне;

2. komu czego гарантыя;

dać zapewnienie — гарантаваць, даць гарантыю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

półsłówko

półsłówk|o

н.

1. паўслова;

2. недагаворанасць; недамоўка; намёк;

dać do zrozumienia ~ami — даць зразумець намёкамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Dach

n -es, Dächer

1) дах, страха́

2) прыту́лак, прыста́нішча

j-n únter ~ und Fach bríngen* — даць каму́-н. прыту́лак [прыста́нішча]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

erdréisten

(sich) мець наха́бнасць, нава́жвацца (zu D – на што-н.)

sich zu Hándgreiflichkeiten ~ — даць во́лю рука́м

sich zu Gróbheiten ~ — нагрубі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ду́ля ж., обл.

1. (дерево и плод) ду́ля, гру́ша;

2. прост. шутл. ду́ля, шиш м., ку́киш м., фи́га;

◊ даць ду́лю — показа́ть фи́гу;

ду́лю з’е́сці — оста́ться несо́лоно хлеба́вши;

д. з ма́кам — ку́киш с ма́слом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)