апера́тар

(лац. operator = выканаўца)

1) спецыяліст, які кіруе работай якога-н. механізма або ўстаноўкі;

2) тое, што і кінааператар, 3) мат. правіла, якое дазваляе кожны элемент аднаго мноства супаставіць з пэўным элементам другога мноства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

градые́нт

(лац. gradiens, -ntis = які крочыць)

1) фіз. мера павелічэння або змяншэння ў прасторы якой-н. фізічнай велічыні пры перамяшчэнні на адзінку даўжыні;

2) мат. вектар, які паказвае напрамак найхутчэйшага ўзрастання пэўнай функцыі 4.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрпаля́цыя

(лац. interpolatio = паднаўленне, змяненне)

1) мат. вызначэнне прамежкавых значэнняў якой-н. зменлівай велічыні па раду суседніх вядомых яе значэнняў (проціл. экстрапаляцыя 2);

2) пазнейшая ўстаўка ў якім-н. тэксце, якая не належыць арыгіналу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

okrąg, ~ęgu

okr|ąg

м.

1. мат. акружнасць;

2. акруга;

~ąg wyborczy — выбарчая акруга;

~ąg przemysłowy — прамысловая акруга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

macierz

1. уст. маці;

2. перан. калыска, радзіма;

3. мат., тэх. матрыца;

4. маціца;

macierz szkolna — школьная маціца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ujemny

ujemn|y

адмоўны;

bilans ~y бух. адмоўны баланс;

wrażenie ~e — адмоўнае ўражанне;

liczba ~a мат. адмоўны лік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wielkość

wielkoś|ć

ж.

1. мат. велічыня;

~ć pochodna — вытворная велічыня;

~ci współmierne — сувымерныя велічыні;

2. вялікасць; веліч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dodawać

незак.

1. дадаваць, дабаўляць, прыбаўляць;

dodawać odwagi — дадаваць адвагі;

dodawać gazu — ціснуць на газ;

2. мат. складаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

по́йма

1. Месца, якое заліваецца ў час разводдзя; заліўны луг (БРС). Тое ж поймішча (Віц. Рам. Мат.).

2. Вялікі разліў вады на лузе вясной (Рэч.).

3. Травастой, заліты вадой, выйшаўшай з берагоў ракі; сена з затопленага лугу (Нас., Слаўг.).

4. Праход, рукаў, які злучае возера з ракой (Стол.).

□ в. Поймішча каля Дзвіны Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

гіпербалі́чны I

1. лит. гиперболи́ческий;

г. стыль — гиперболи́ческий стиль;

2. (крайне преувеличенный) гиперболи́чный, гиперболи́ческий;

~ная ацэ́нка — гиперболи́чная (гиперболи́ческая) оце́нка

гіпербалі́чны II мат. гиперболи́ческий;

~нае сячэ́нне — гиперболи́ческое сече́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)