Любава́цца ’разглядаць з захапленнем, з задавальненнем’, ’наглядаць за чыёй-небудзь дзейнасцю з задавальненнем’, ’мець уцеху’ (Яруш., ТСБМ, Нар. Гом.), любава́ць ’любіць, любавацца’ (Нас.). Укр. любувати(ся), любовати, рус. любоваться, ст.-рус. любовати, польск. lubować się, н.-луж. lubowaś, в.-луж. lubować, чэш. libovati si, ст.-чэш. ľubovati, славац. ľubovať si, славен. ljubováti, ljúbovati, серб.-харв. љубовати, макед. љубува се, балг. любува се. Прасл. lʼubovati ’захапляцца нечым’, утворанае ад lʼubъ (Слаўскі, 4, 358–359). Да лю́бы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыпе́ўка ’частушка’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Сцяшк. МГ; швянч., Сл. ПЗБ, ТС), пры́пывка ’тс’ (драг., Сл. ПЗБ), прыпява́йка ’тс’ (Ян.), мн. л. пры́пеўні ’прыпевы’ (Пал., Растарг.); сюды ж перан. мн. л. прыпе́ўкі ’разнастайныя клопаты, выдаткі і іншыя дробязі’ (Нас.), якое разам са смал. припе́вок ’дадатковыя клопаты, выдаткі, работа’ утварае выразна акрэсленую ізаглосу. Рус. припе́вка, припе́вок ’прыпеў, прыпеўка’, польск. przypiewek ’тс’, серб.-харв. прѝпе̑вка ’прыпеўка’. Ад *прыпяваць, параўн. жыць прыпяваючы ’добра жыць, не мець праблем’. Да пець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трыпе́рсніца ‘гусялапка, Alchemilla vulgaris L.’ (Некр. і Байк., Яруш., Гарэц., Байк. і Некр., Кіс.), трыпе́рстнік ‘кураслеп дуброўны, Anemone nemorosa L.’ (Бейл.), трыпе́рсціца ‘герань балотная, Geranium palustre L.’ (Касп., Дэмб. 1; маг., Кіс.). Фармальна ўсе выводзяцца з тры (гл.) і ⁺перст ‘палец’ (гл. пярсцёнак), уключаючы і трыперсніца (у якім ‑т‑ выпала), хаця лісты іх — паводле формы якіх названы расліны — могуць мець не толькі тры, але і іншую колькасць долей, аднак лічбе тры прыпісваецца асаблівая магічная сіла (Коласава, Лексика, 128).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

feel​1 [fi:l] n.

1. до́тык;

soft/cold to the feel мя́ккі/хало́дны на до́тык;

by the feel наво́бмацак

2. ура́жанне; адчува́нне; атмасфе́ра

3. пачуццё; зда́тнасць, здо́льнасць

♦

have a feel for smth. мець зда́тнасць да чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sole​3 [səʊl] adj.

1. адзі́ны, выклю́чны;

have sole responsibility for smth. аднаму́ адка́зваць за што-н.;

have the sole right to do smth. мець асабі́стае пра́ва зрабі́ць што-н.

2. адзіно́чны;

a sole heir law адзі́ны спадкае́мца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

удзе́льнічаць

1. (прымаць удзел) téilnehmen аддз vi, sich betéiligen (an D) mítmachen vt; mítarbeiten vi (супрацоўнічаць); mítwirken vi (у канцэрце і г. д.);

2. эк (мець долю) Ánteil háben (у чым-н an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыме́та ж.

1. приме́та, знак м.; при́знак м.;

2. приме́та, предзнаменова́ние ср.;

дрэ́нная п. — дурна́я приме́та, дурно́е предзнаменова́ние;

◊ мець на ~ме́це — име́ть на приме́те; име́ть в виду́;

быць на ~ме́це — быть на приме́те;

не падава́ць ~ме́т жыцця́ — не подава́ть при́знаков жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спо́саб, -бу м.

1. спо́соб;

с. вытво́рчасці — спо́соб произво́дства;

с. загарто́ўкі ста́лі — спо́соб зака́лки ста́ли;

2. (характер, порядок чего-л.) о́браз;

прывы́чны с. жыцця́ — привы́чный о́браз жи́зни;

с. праўле́ння — о́браз правле́ния;

◊ мець с. — име́ть профе́ссию (заня́тие);

даць с. — определи́ть; упоря́дочить, пристро́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

esteem

[ɪˈsti:m]

1.

v.t.

1) цані́ць; шанава́ць

2) лічы́ць, прызнава́ць

esteem useless — лічы́ць бескары́сным

3) ацэ́ньваць (ва́ртасьць, заслу́гі)

2.

n.

паша́на f.

to hold in esteem — мець у паша́не, шанава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зна́ние ср.

1. (наука) ве́ды, -даў ед. нет;

о́бласть зна́ния галіна́ ве́даў;

облада́ть зна́ниями вало́даць ве́дамі, мець ве́ды;

2. (знакомство с чем-л.) ве́данне, -ння ср.;

со зна́нием де́ла з ве́даннем спра́вы, з уме́льствам, уме́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)