przecinek

przecin|ek

м. коска;

do trzech miejsc po ~ku мат. да трэцяга знака пасля коскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

измере́ние

1. (действие) ме́ранне, -ння ср., выме́рванне, -ння ср., вымярэ́нне, -ння ср.;

2. мат. и пр. вымярэ́нне, -ння ср.;

◊

четвёртое измере́ние чацвёртае вымярэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лу́ночка ж.

1. уменьш. я́мачка, -кі ж.; я́мінка, -кі ж.;

2. лу́начка, -кі ж.;

3. мат. сярпо́к, -пка́ м.;

лу́ночки Гиппокра́та сярпкі́ Гіпакра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наиме́ньший превосх. ст. найме́ншы;

наиме́ньшее кра́тное мат. найме́ншае кра́тнае;

◊

пойти́ по ли́нии (по пути́) наиме́ньшего сопротивле́ния пайсці́ па лі́ніі (па шляху́) найме́ншага супраціўле́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

произведе́ние ср.

1. (действие) вы́раб, -бу м.; стварэ́нне, -ння ср.;

2. (продукт труда, творчества) твор, род. тво́ра м.;

3. мат. здабы́так, -тку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздроби́ть сов.

1. (размельчить) раздрабі́ць, раздрабні́ць, раскрышы́ць, мног. параскры́шваць; (повредить, разбить) растру́шчыць;

2. (расчленить) раздрабі́ць, раздрабні́ць;

раздроби́ть си́лы раздрабі́ць сі́лы;

3. мат. раздрабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздробля́ть несов.

1. (размельчать) раздрабля́ць, раскры́шваць; (разбивать, повреждать) растру́шчваць;

2. (расчленять) раздрабля́ць, раздрабня́ць;

раздробля́ть си́лы проти́вника раздрабля́ць (раздрабня́ць) сі́лы праці́ўніка;

3. мат. раздрабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фу́нкция в разн. знач. фу́нкцыя, -цыі ж.;

служе́бные фу́нкции службо́выя фу́нкцыі;

произво́дная фу́нкция мат. вытво́рная фу́нкцыя;

фу́нкция щитови́дной железы́ биол. фу́нкцыя шчытападо́бнай зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуна́й Агульная назва вялікай ракі ў беларусаў (Рам. Мат., Слаўг.).

□ Задуноўе — частка г. Віцебска за рэчкай Дунайкай (Шэйн БП., 776).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

астро́іда

(ад астра- + гр. eidos = выгляд)

мат. плоская крывая, якая апісваецца пунктам акружнасці, што з сярэдзіны датыкаецца да нерухомай акружнасці з радыусам, большым у чатыры разы, і коціцца па ёй без слізгання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)