се́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У геаметрыі: частка круга, абмежаваная дугой і двума радыусамі.
2. Участак, абмежаваны радыяльнымі лініямі.
С. стадыёна.
С. абстрэлу.
3. Аддзел установы, арганізацыі, які мае пэўную спецыялізацыю.
Культурна-масавы с.
С. уліку.
4. Частка народнай гаспадаркі, якая мае пэўныя эканамічныя і сацыяльныя адзнакі.
Прамысловы с.
|| прым. се́ктарны, -ая, -ае (да 1 знач.) і сектара́льны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ГРУЗАВЫ́ ДВОР,
частка тэр. чыг. станцыі, якая мае комплекс збудаванняў і прыстасаванняў для прыёму, пагрузкі, выгрузкі, сартавання грузаў і іх кароткатэрміновага захавання. Грузавы двор мае таксама рамонтныя майстэрні, гаражы, пад’ёмныя краны і інш. сродкі механізацыі пагруза-разгрузачных работ.
т. 5, с. 454
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кампетэ́нтны, -ая, -ае.
1. Дасведчаны, аўтарытэтны ў якой-н. галіне.
К. спецыяліст.
Кампетэнтная думка.
2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы.
Перадаць дакументы ў кампетэнтную арганізацыю.
|| наз. кампетэ́нтнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
брусча́ты, -ая, -ае.
1. Зроблены з брусоў (у 1 знач.).
Брусчатая хата.
2. Вымашчаны брусчаткай.
Брусчатая шаша.
3. Які мае форму бруска (у 1 знач.).
Штабель брусчатага матэрыялу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
архіепі́скап, -а, мн. -ы, -аў, м.
Епіскап, які вядзе нагляд за некалькімі епархіямі; наогул ганаровы тытул епіскапа, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.
|| прым. архіепі́скапскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
а́спідны, -ая, -ае.
1. Які мае дачыненне да аспіду²; зроблены з аспіду.
2. Чорны як аспід.
○
Аспідная дошка — дошка са слаістага мінералу чорнага колеру, на якой пішуць грыфелем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
недаме́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.
1. Тое, што не мае належнага або нармальнага памеру.
2. Абутак і вопратка большага памеру, чым дзіцячы, і меншага, чым дарослы (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падпалко́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Афіцэрскае званне, чын, рангам вышэйшы за маёра і ніжэйшы за палкоўніка, а таксама асоба, якая мае гэта званне.
|| прым. падпалко́ўніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палымя́ны, -ая, -ае.
1. Які мае ярка-чырвоны колер, колер полымя.
П. захад.
2. перан. Вельмі палкі, страсны, моцны (высок.).
П. патрыёт.
Палымяная прамова.
|| наз. палымя́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прэцэдэ́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Выпадак, які служыць прыкладам, апраўданнем для падобных выпадкаў у будучым.
Гэты ўчынак не мае прэцэдэнтаў у мінулым.
Павучальны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)