цуке́рачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цукеркі. Цукерачная абгортка. □ Любіў яшчэ Жэня хадзіць на цукерачную фабрыку «Рэнэме», якая калісьці вырабляла розныя прысмакі для царскага двара. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шаўро́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шаўро, які з’яўляецца шаўро. Шаўровыя шкуры. // Зроблены з шаўро. У шаўровых чаравіках, У адзенні шлюбным Пад руку вядзе нявесту малады. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ша́хскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шаха 1, належыць яму. Шахскае багацце. Шахскі трон.
2. Звязаны з палітычным рэжымам манархіі на чале з шахам. Шахскі рэжым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шварто́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да швартова, прызначаны для швартавання. Швартовыя канцы. Швартовая каманда. Швартовая лябёдка.
2. Які робіцца, выконваецца на судне, замацаваным швартовамі. Швартовыя выпрабаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шка́нцавы, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае адносіны да шканцаў, які знаходзіцца на шканцах. Шканцавы тэнт. Шканцавая сетка. Шканцавы журнал.
2. Які нясе вахту на шканцах. Шканцавы афіцэр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкіпіна́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шкіпінару. Шкіпінарны пах. // Прыгатаваны са шкіпінару, які змяшчае шкіпінар. Шкіпінарная фарба. Шкіпінарная масціка для падлогі. // Звязаны з вытворчасцю шкіпінару. Шкіпінарны завод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлы́нда, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑дзе, Т ‑ай (‑аю), ж.
Разм. неадабр. Той (тая), хто бадзяецца, не мае пастаяннага месца жыхарства і працы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпако́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шпака, належыць яму. І ад гэтай развітальнай шпаковай песні, ад гэтага добрага восеньскага дня на Барашкіна новай хваляй абрынула гаркота. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпі́лечны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шпількі, да вырабу шпілек. Шпілечная вытворчасць.
2. Спец. Звязаны з прымяненнем, выкарыстаннем шпілек (у 4 знач.). Шпілечнае мацаванне. Шпілечнае злучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эклекты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эклектызму; прасякнуты эклектызмам. Эклектычная філасофія. □ [Тарас] адчуваў, што гэта нават не перакананні, а проста так — медная гульня. Эклектычны набор чужых думак. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)