тура́, ‑ы, ж.
Разм. Шахматная фігура, якая мае форму вежы; ладдзя 2. Каля каробкі пажарнага дэпо з вежаю, што нагадвала шахматную туру, размясціўся цэлы партызанскі лагер. Карпаў.
[Фр. tour ад лац. turris — вежа.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тыпалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тыпалогіі. Тыпалагічная класіфікацыя моў. Тыпалагічны метад. // Звязаны з вызначэннем агульнасці прыкмет якіх‑н. прадметаў, з’яў. Тыпалагічныя асаблівасці вышэйшай нервовай сістэмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэксталагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэксталогіі. Тэксталагічнае вывучэнне твораў Якуба Коласа. □ Важныя ўдакладненні .. дае тэксталагічнае супастаўленне «Летапісца вялікіх князёў літоўскіх» паводле ўсіх вядомых спісаў. Чамярыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укладны́, ‑ая, ‑ое.
1. Здольны ўкладвацца, зроблены для ўкладкі. Стол з укладнымі дошкамі. Укладны ліст.
2. Які мае адносіны да ўкладу 2 (у 1 знач.). Укладныя сумы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фантазёрскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фантазёра; уласцівы фантазёру. [Максім:] — Добрая рамантыка не перашкаджае быць добрым рэвалюцыянерам. [Стараста:] — Добрая — так, а пустая і фантазёрская, мне здаецца, шкодзіць. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанта́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фантана (у 1, 3 знач.).
2. Спец. Які існуе ці здабываецца ў выглядзе фантана (у 1 знач.). Фантанная нафта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фантасмагары́чны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які мае адносіны да фантасмагорыі; які з’яўляецца фантасмагорыяй. Народныя паданні паўстаюць з-пад пяра пісьменніка ў сваім чыстым выглядзе, без фантасмагарычных напластаванняў. Майхровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флане́левы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фланелі. Фланелевы цэх. // Зроблены, пашыты з фланелі. Фланелевая кашуля. □ [Раечка] ляжала на першым ад парога ложку, у паласатай фланелевай піжамцы. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэлуло́ідны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цэлулоіду; зроблены з цэлулоіду. Цэлулоідныя цацкі. Цэлулоідны мячык. □ Хлопцы селі. Лётчык насунуў над імі цэлулоідны каўпак, памахаў рукою партызанам. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыкіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.
Тое, што і чыкільгаць. — А браткі мае, а што ж гэта будзе, — чыкіляў каля варот дзядзька, не ведаючы, ці слухацца Сільвановіча. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)