Verbum

запаўня́ць гл. запоўніць.

запа́хнуць, -ну, -неш, -не; -па́х, -хла; зак.

Пачаць пахнуць.

Запахла дымам.

запаце́лы, -ая, -ае.

Вільготны ад асеўшай пары.

Запацелае акно.

|| наз. запаце́ласць, -і, ж.

запаце́ць гл. пацець.

запа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прылада для ўзворвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання зерня.

запая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Залатаць, паправіць паяннем.

З. дзірку.

З. кацёл.

|| незак. запа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запа́йванне, -я, н. і запа́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

|| прым. запа́йны, -ая, -ае і запа́ечны, -ая, -ае.

запеленгава́ць гл. пеленгаваць.

запе́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

Пакрыцца пенай.

Варэнне запенілася.

|| незак. запе́ньвацца, -аецца.

запе́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Пакрыць пенай, успеніць.

З. ваду.

|| незак. запе́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

запе́рці, -пру́, -прэ́ш, -прэ́; -про́м, -праце́, -пру́ць; -пёр, -пе́рла; -пры́; -пёрты; зак.

1. што. Зачыніць (на замок, засаўку і пад.) або замкнуць (у 1 знач.).

З. дзверы на ключ.

2. каго-што. Змясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

З. парасят у хлеўчуку.

З. варожы флот (перан.: акружыць, пазбавіўшы выхаду, магчымасці рухацца).

3. Хутка даставіць, дамчаць куды-н. або ўсунуць, упакаваць куды-н., у што-н. (разм.).

Гэты рысак мігам вас туды запрэ.

Куды ты запёр гэту скрынку?

|| незак. запіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.