жані́цца, жаню́ся, жэ́нішся, жэ́ніцца; зак. і незак., з кім.

1. Пра мужчыну: уступіць (уступаць) у шлюб.

Сын жэніцца.

2. (адз. л. не ўжыв.). Уступіць (уступаць) у шлюб.

Сусед з суседкай жэняцца.

Пакуль ж., загаіцца (прыказка).

|| зак. ажані́цца, ажаню́ся, ажэ́нішся, ажэ́ніцца (да 1 знач.) і пажані́цца, -жэ́німся, -жэ́ніцеся, -жэ́няцца (да 2 знач.).

Сын сёлета ажаніўся.

Вырашылі п.

|| наз. жані́цьба, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)