hug2 [hʌg] v.
1. мо́цна абдыма́ць/абдыма́цца;
She was hugging her doll tightly. Яна моцна прытуліла ляльку да грудзей;
They hugged each other. Яны абняліся.
2. трыма́цца (чаго-н.);
hug the coast трыма́цца бліжэ́й да бе́рага
3. гла́дка абляга́ць (фігуру, цела і да т.п.);
She was wearing a figure-hugging dress. На ёй была сукенка, якая гладка аблягала фігуру.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жы́ўчык ’прыкметнае біццё артэрыі, торганне павека’, ’сперматазоід’. Рус. жи́вчик ’торганне павека, жылкі’, ’рэзвы, шустры чалавек’, ’сперматазоід’, укр. жи́вчик ’жылачка, што торгаецца’, ’вяртлявы чалавек’, ’сперматазоід’, польск. żywczyk памянш. ад żywiec ’насадка’, дыял. ’жывы хлопец’. Параўн. балг. живе́ц ’пульс’, серб.-харв. жи́вац ’нерв’, славен. žívec ’жывая істота; нерв’. Памянш. ад бел. жывец 2 ’частка жывога цела’ > ’частка пазногця’ (адкуль ’артэрыя, біццё яе’) і жывец 1 ’жывая рыбка’ < ’жывая істота’ (адкуль ’сперматазоід’) утворана з дапамогай суфікса *‑ikъ ад асновы *živьk‑ (> *živьcь па бадуэнаўскай палаталізацыі), відаць, яшчэ ў прасл. мове.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́плеч ’у непасрэднай блізкасці, поруч, побач’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр., Др.-Падб., Мядзв.: Нік. Очерки; Шат., Касп., Сл. ПЗБ. Бяльк.). Утворана па мадэлі по + назва часткі цела, аналагічна по‑бач ад бок, по‑руч ад рука, по‑плеч ад плячо, літаральна ’каля пляча’. Першапачаткова, магчыма, адвербіялізаваны назоўнік, параўн. польск. pobocz ’абочына’, ’месца на водшыбе’, даўнейшае ’цуглі, лейцы’ (Брукнер, 423). Сюды ж таксама паплечнік ’найбольш блізкі ў справе калега’, параўн. ст.-польск. poplecznik ’памочнік воіна-рубакі, які стаіць у яго за спіной і бароніць ззаду’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
globe
[gloʊb]
1.
n.
1) ку́ля f., шар -а m., сфэ́ра f., зямна́я ку́ля
2) зямля́ f., сьвет -у m.
3) плянэ́та f., нябе́снае це́ла
4) глёбус -а m.
2.
v.
прыма́ць фо́рму ша́ра, надава́ць фо́рму ша́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
numb
[nʌm]
1.
adj.
зьняме́лы, адубе́лы, скарчане́лы, здраньцьве́лы; заце́клы
numb with cold — адубе́лы ад хо́ладу
2.
v.
1) няме́ць, драньцьве́ць (ад стра́ху)
2) (пра ча́сткі це́ла) карчане́ць, дубе́ць; захо́дзіцца (ад хо́ладу)
3) зацяка́ць (пра ру́кі ці но́гі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вестыбуларэцэ́птары
(ад лац. vestibulum = сені, уваход + рэцэптар)
збор раснічастых клетак у паўкружных каналах вестыбулярнага апарата, якія рэагуюць на змены становішча цела або галавы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гамеаста́з
(ад гамеа- + -стаз)
адноснае пастаянства фізіка-хімічных і біялагічных уласцівасцей унутранага асяроддзя арганізма чалавека і жывёл (напр. пастаянства складу крыві, тэмпературы цела).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
грэгары́ны
(н.-лац. gregarinida, ад лац. gregarius = просты, звычайны)
атрад прасцейшых класа спаравікоў, паразітуюць у кішэчніку і поласці цела кольчатых чарвей і насякомых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
інтру́зія
(п.-лац. intrusio = упіхванне)
1) працэс нагнятання магмы ў тоўшчу зямной кары;
2) геалагічнае цела (бакаліт, лакаліт і інш.), складзенае з інтрузіваў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кінеты́чны
(гр. kinetikos)
1) які мае адносіны да кінетыкі;
2) звязаны з рухам;
к-ая энергія — энергія цела, якое рухаецца, энергія механічнага руху.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)