апі́саны

1. прич., в разн. знач. опи́санный;

2. прич. заве́щанный; отпи́санный;

1, 2 см. апіса́ць;

3. прил. опи́санный;

~ная акру́жнасць — мат. опи́санная окру́жность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здабыва́нне ср.

1. в разн. знач. добыва́ние, добы́ча ж.; получе́ние;

2. перен. приобрете́ние, обрете́ние; сниска́ние; стяжа́ние;

3. мат. извлече́ние;

1-3 см. здабыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесконе́чность

1. бяско́нцасць, -ці ж.; (в пространстве) бязме́жнасць, -ці ж.; бяскра́йнасць, -ці ж.;

2. мат. бескане́чнасць, -ці ж.;

◊

до бесконе́чности без канца́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неопределённость

1. нявы́значанасць, -ці ж.; неакрэ́сленасць, -ці ж.; няпэ́ўнасць, -ці ж.; невыра́знасць, -ці ж.; см. неопределённый​ 1;

2. мат. неазнача́льнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мно́жество ср.

1. мно́ства, -ва ср.; (многочисленность) бе́зліч, -чы ж.;

во мно́жестве мно́га, шмат, у вялі́кай ко́лькасці;

2. мат. мно́ства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́лый в разн. знач. цэ́лы;

це́лый день цэ́лы дзень;

уходи́, пока́ цел! разг. ідзі́ (уцяка́й), паку́ль цэ́лы!;це́лое число́ мат. цэ́лы лік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ампліту́да

(лац. amplitudo = велічыня)

1) размах ваганняў, найбольшае адхіленне цела пры ваганні ад стану раўнавагі;

2) мат. розніца меж, паміж якімі змяняецца якая-н. пераменная велічыня;

3) перан. размах, шырыня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ве́ктар

(лац. vector = які нясе)

мат. 1) адрэзак прамой, які мае пэўнае становішча і напрамак;

2) велічыня, якая характарызуецца памерам і напрамкам і можа быць геаметрычна прадстаўлена ў выглядзе адрэзка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паліго́н

(п.-лац. polygonium = многавугольнік, ад гр. polygonos = многавугольны)

1) участак сушы або мора, абсталяваны для трэніровачнай стральбы, выпрабавання розных відаў зброі, баявой тэхнікі (напр. артылерыйскі п.);

2) мат. многавугольнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

хіб Верх узгорка, грэбень; узгорак (Слаўг.). Тое ж хібе́нь (Віц., Слаўг.), хібок, хібянёк (Слаўг.).

□ в. Хібні Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)