трактры́са

(фр. tractrice, ад лац. tractus = выцягнены)

мат. плоская крывая лінія, для якой даўжыня адрэзка датычнай ад пункту дотыку да пункту перасячэння з дадзенай прамой ёсць пастаянная велічыня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хо́рда

(лац. chorda, ад гр. chorde = струна)

1) мат. прамая, што злучае дзве кропкі якой-н. крывой лініі;

2) анат. восевы шкілет хордавых жывёл і ў зародка чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мнагазна́чны

1. мат. (имеющий много знаков) многозна́чный;

2. лингв. (имеющий много значений) многозна́чный;

3. (об улыбке, взгляде и т.п.) многозначи́тельный, многозна́чащий, многоговоря́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усе́чаны

1. прич. усечённый; обру́бленный; подру́бленный;

2. прил., в разн. знач. усечённый;

у. ко́нус — мат. усечённый ко́нус;

~ныя прыме́тнікі — грам. усечённые прилага́тельные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кладка ж.

1. (действие) разг. выклада́нне, -ння ср., выкла́дванне, -ння ср.;

2. мат. вылічэ́нне, -ння ср.;

3. воен. вы́кладка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развёртка​I ж.

1. разго́ртванне, -ння ср.; раскрыва́нне, -ння ср.; развіна́нне, -ння ср.; см. развёртывать​ 1;

2. мат. разго́ртка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

седло́ ср.

1. сядло́, -ла́ ср.;

2. техн. сядло́, -ла́ ср.;

3. мат. сядло́, -ла́ ср.;

4. геогр. седлаві́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́ктор в разн. знач. се́ктар, -ра м.;

се́ктор обстре́ла воен. се́ктар абстрэ́лу;

се́ктор кру́га мат. се́ктар кру́га;

слова́рный се́ктор сло́ўнікавы се́ктар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тупо́й прям., перен. тупы́;

тупо́й нож тупы́ нож;

тупо́й взгляд тупы́ по́гляд;

тупо́й челове́к тупы́ чалаве́к;

тупо́й у́гол мат. тупы́ ву́гал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пескава́цік Месца з пясчаным грунтам, з пясчаным наносам, звычайна каля крыніцы (Віц.).

□ крыніца Пескавацік Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)