га́тчына

1. Дарога на балоце (Слаўг.).

2. Вялікая плаціна, застава (Нас.).

□ в. Гатчына Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

okresowy

перыядычны;

ułamek okresowy мат. перыядычны дроб;

okresowy układ pierwiastków хім. перыядычная сістэма элементаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sieczny

sieczn|y

1. рэжучы;

2. ~a ж. мат. сякучая;

zęby ~e анат. разцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyległy

прылеглы, сумежны, суседні;

przyległy las — суседні (прылеглы) лес;

kąt przyległy мат. сумежны вугал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пара́метр

(гр. parametron = які адмервае)

1) мат. велічыня, якая ўваходзіць у якую-н. формулу і захоўвае пастаяннае значэнне толькі для дадзенага выпадку;

2) велічыня, якая характарызуе пэўную ўласцівасць устройства, сістэмы або з’явы, працэсу (напр. тэхнічныя параметры).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

акта́нт​1

(лац. octans, -ntis)

1) мат. адна з васьмі частак прасторы, падзеленай трыма ўзаемна перпендыкулярнымі плоскасцямі;

2) астранамічны інструмент, якім раней вымяралі вуглавыя адлегласці паміж нябеснымі свяціламі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

брахістахро́на

(ад гр. brachistos = самы кароткі + chronos = час)

мат. крывая спуску, па якой цела пад дзеяннем пэўных сіл як найхутчэй пройдзе з верхняга пункта ў ніжні; з’яўляецца цыклоідай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

і́грэк

(фр. у grec = грэчаскае «і»)

1) назва перадапошняй літары (у) лацінскага алфавіта;

2) мат. невядомая велічыня, якая абазначаецца пры вылічэннях гэтай літарай (побач з літарамі х, z).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардыёіда

(ад кардыё- + eidos = выгляд)

мат. крывая, апісаная пунктам акружнасці, якая са знешняга боку дакранаецца да нерухомай акружнасці, калі дыяметры абедзвюх акружнасцей роўныя (па форме нагадвае контур сэрца).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіметры́чны

(ад гр. symmetros)

які мае сіметрыю, пабудаваны па закону сіметрыі;

мат. с-ыя функцыі — функцыі некалькіх пераменных, якія не змяняюць свайго значэння пры любых перастаноўках гэтых пераменных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)