Уласцівасць сквапнага; прагнасць. Ніводзін твар не перасмыкнуўся рысай хцівасці, ні ў каго вочы не кінулі позірку сквапнасці.Чорны.Ва ўсіх учынках і паводзінах Лазуна выяўляюцца сквапнасць, прага да нажывы, якія выцясняюць іншыя чалавечыя якасці.Хромчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Тое, што і пакрыўдзіць. [Яначка:] — Скрыўдзіў нас бог: здароўе ў мяне адабраў, ёй вочы засланіў.Крапіва.— Нічога, пане, жывём памаленьку, — адказаў Марцін Краўчонак, — толькі вось пан скрыўдзіць надумаў...Чарот.// Згвалціць. Скрыўдзіць дзяўчыну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
verdréhen
vt
1) завярну́ць; вы́віхнуць
die Áugen ~ — закаці́ць во́чы
2) сказі́ць, перакруці́ць
◊ j-m den Kopf ~ — разм. закруці́ць каму́-н. галаву́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fláckern
vi мільгаце́ць, пы́рхаць
in séinen Áugen fláckerte es — яго́во́чы гарэ́лі [блішчэ́лі]
das Herz fláckert geráde noch — слю́ца б’е́цца ве́льмі сла́ба
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вы́есцісов.
1.в разн. знач. вы́есть;
в. начы́нку пірага́ — вы́есть начи́нку пирога́;
дым вы́еў во́чы — дым вы́ел глаза́;
2. съесть;
вы́еў мі́ску кру́пніку — съел ми́ску су́пу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́ткаж.
1. мать, ма́ма;
2. (самка у животных, насекомых) ма́тка;
3.анат. ма́тка;
4.мор. ма́тка;
◊ пра́ўду-~ку ў во́чы рэ́заць — пра́вду-ма́тку в лицо́ ре́зать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагле́дзецьсов.
1. (не заметить) прогляде́ть, просмотре́ть; прозева́ть;
п. памы́лку — прогляде́ть (просмотре́ть, прозева́ть) оши́бку;
п. святлафо́р — прогляде́ть (прозева́ть) светофо́р;
2.разг., см. праглядзе́ць;
◊ во́чы п. — глаза́ прогляде́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rznąć
незак. рэзаць;
rznąć prawdę w oczy разм. рэзаць праўду ў вочы;
rznąć w karty разм. рэзацца ў карты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Плывучы, трапіць куды‑н., за што‑н. Заплыць за востраў. Далёка заплыць. □ Зялёнае возера, сярод якога шэрыя выспачкі-будынкі. Куды можна заплысці па яго хвалях?Гартны.
1.(1і2ас.неўжыв.), чым і без дап. Напоўніцца, пакрыцца чым‑н. цякучым, сыпкім. Вочы заплылі слязамі. □ Грузкім глеем заплылі Скрозь старажытныя дарогі.Зарыцкі.Нанава заплыла граззю, скупа зарасла зверху травою.Крапіва.// Зрабіцца маленькім, звузіцца ад распаўнелых або распухлых шчок (пра вочы). Вочы заплылі хіжаю сыццю.Гарэцкі.
2.чым і без дап. Распаўнець (ад тлушчу, ацёкаў, пухліны і пад.). [Верхаводка:] Табе хоць трохі трэба рухацца, а то заплывеш. І так на табе лопаецца ўсё, а тады зусім, як тая бочка будзеш.Губарэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тума́ніцца, ‑ніцца; незак.
1. Пакрывацца, ахутвацца туманам. На прыдарожнай траве, у вясёлых пялёстках рамонкаў, на пляскатых лісцях трыпутніку, на белых галоўках дзьмухаўцу абапал дарогі густа туманіліся кроплі расы.Мележ.Яшчэ ў лугах туманяцца Нізіны за ракой, Іду ў поле раніцай Сцяжынкай палявой.Русак.// Віднецца няясна, невыразна, як у тумане. Камяніцы і горы туманяцца, Як у дзіўным, у казачным сне.Глебка.Проста па прысадах на захад ледзь туманіліся абрысы дробнага гарадка.Чорны.
2. Завалакацца, зацягвацца, трацячы здольнасць добра бачыць (пра вочы, погляд). І туманяцца вочы слязою. Успамінаў дымкі паплылі.Прануза.[Вочы маці] то туманіліся смуткам, то свяціліся яркай надзеяй, усміхаліся.«Звязда».// Станавіцца не зусім ясным, выразным, мутнець (пра думкі, свядомасць). [Лявон:] У вачах цёмна робіцца .. думкі туманяцца.Купала.У галаве гудзе, і думкі пачынаюць туманіцца..Лупсякоў./убезас.ужыв.Салодка туманіцца ў галаве, і самі па сабе заплюшчваюцца вочы.Жук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)