гіграфі́ты

(ад гігра- + -фіты)

расліны, якія растуць у месцах павышанай вільготнасці, напр. гелафіты (параўн. ксерафіты, мезафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лімнафі́лы

(ад гр. limne = возера + -філ)

расліны і жывёлы, якія аддаюць перавагу азёрам як асяроддзю жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыхафі́ты

(ад гр. thriks, -ichos = волас + -фіты)

расліны, якія выкарыстоўваюць у асноўным ваду глебы (параўн. амбрафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фанерага́мы

(ад гр. phaneros = яўны + gamos + шлюб)

кветкавыя расліны з бачнымі органамі палавога размнажэння (параўн. крыптагамы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндэ́мікі

(ад гр. endemos = мясцовы)

расліны або жывёлы, пашыраныя толькі ў пэўнай мясцовасці (параўн. касмапаліты 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпіфі́лы

(ад эпі- + -філ)

расліны, якія пасяляюцца на лісці іншых раслін, пераважна вечназялёных (напр. водарасці, імхі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сямёнава кроў ’святаяннік, Hypericum L.’ (Кіс., Бяльк.). Сувязь з уласным імем Сямён застаецца няяснай, магчыма, вынік замены ўласнага імені Ян, Іван, параўн. іншыя назвы расліны святаянскае зелле, зелле св. Івана (Кіс.), укр. Іванова кров (Макавецкі, Sł. botan.), гл. свентаянскае зелле, святаяннік; другая частка назвы звязана з колерам: сямёныва кроў — цьвет жоўтый, а як натрэш, дык красна (Бяльк.), параўн. іншыя назвы расліны: крываўнік, заячча кроў і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акрыя́ць сов.

1. опра́виться; (о растениях) ожи́ть;

а. пасля́ хваро́бы — опра́виться по́сле боле́зни;

а. пасля́ пажа́ру — опра́виться по́сле пожа́ра;

пасля́ дажджу́ раслі́ны ~я́лі — по́сле дождя́ расте́ния о́жили;

2. перен. воспря́нуть ду́хом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

культу́рны в разн. знач. культу́рный;

~ная рэвалю́цыя — культу́рная револю́ция;

к. чалаве́к — культу́рный челове́к;

~ныя на́выкі — культу́рные на́выки;

~ная камі́сія — культу́рная коми́ссия;

~ныя раслі́ны — культу́рные расте́ния;

к. слой зямлі́ — культу́рный слой земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Багно́ўка ’расліна Empetrum nigrum L.’, таксама багнаўка (Кіс.). Ад ба́гна (гл.). Па месцу бытавання расліны (сустракаецца на сфагнавых балотах і ў сасновых лясах).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)