раслі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раслі́на |
раслі́ны |
| Р. |
раслі́ны |
раслі́н |
| Д. |
раслі́не |
раслі́нам |
| В. |
раслі́ну |
раслі́ны |
| Т. |
раслі́най раслі́наю |
раслі́намі |
| М. |
раслі́не |
раслі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
амбрафо́бы
‘расліны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
амбрафо́бы |
| Р. |
амбрафо́баў |
| Д. |
амбрафо́бам |
| В. |
амбрафо́бы |
| Т. |
амбрафо́бамі |
| М. |
амбрафо́бах |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лазуны́
‘расліны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
лазуны́ |
| Р. |
лазуно́ў |
| Д. |
лазуна́м |
| В. |
лазуны́ |
| Т. |
лазуна́мі |
| М. |
лазуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ла́зячыя
‘расліны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
ла́зячыя |
| Р. |
ла́зячых |
| Д. |
ла́зячым |
| В. |
ла́зячыя |
| Т. |
ла́зячымі |
| М. |
ла́зячых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эдэльве́йс
‘кветка гэтай расліны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эдэльве́йс |
эдэльве́йсы |
| Р. |
эдэльве́йса |
эдэльве́йсаў |
| Д. |
эдэльве́йсу |
эдэльве́йсам |
| В. |
эдэльве́йс |
эдэльве́йсы |
| Т. |
эдэльве́йсам |
эдэльве́йсамі |
| М. |
эдэльве́йсе |
эдэльве́йсах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
убікві́ст
‘жывёлы і расліны, экалагічныя ўмовы існавання якіх вельмі разнастайныя’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
убікві́ст |
убікві́сты |
| Р. |
убікві́ста |
убікві́стаў |
| Д. |
убікві́сту |
убікві́стам |
| В. |
убікві́ста |
убікві́стаў |
| Т. |
убікві́стам |
убікві́стамі |
| М. |
убікві́сце |
убікві́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
убікві́ст
‘жывёлы і расліны, экалагічныя ўмовы існавання якіх вельмі разнастайныя’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
убікві́ст |
убікві́сты |
| Р. |
убікві́ста |
убікві́стаў |
| Д. |
убікві́сту |
убікві́стам |
| В. |
убікві́ст |
убікві́сты |
| Т. |
убікві́стам |
убікві́стамі |
| М. |
убікві́сце |
убікві́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
закажане́ць, -не́ю, -не́еш, -не́е; зак. (разм.).
Зачахнуць, змарнець (пра жывёлу, расліны).
Закажанела парася.
Закажанелі расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лу́ковичный цыбу́льны;
лу́ковичные расте́ния цыбу́льныя раслі́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лека́рственный ле́кавы;
лека́рственные расте́ния ле́кавыя раслі́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)