calciferous

[kælˈsɪfərəs]

adj.

1) які́ ма́е ў сабе́ кальцы́т

2) які́ ўтвара́е ка́льцыевыя со́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unrelated

[,ʌnrɪˈleɪtɪd]

adj.

1) безадно́сны, які́ ня ма́е дачыне́ньня, ня зьвя́заны

2) не свая́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fevered

[ˈfi:vərd]

adj.

1) які́ ма́е гара́чку, з гара́чкай

2) гара́чкавы, ліхама́нкавы; усхвалява́ны; няўры́мсьлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

geodesic

[,dʒi:əˈdesik]

adj.

1) геадэзі́чны (вымярэ́ньні, прыла́ды)

2) які́ ма́е фо́рму вы́пукласьці зямно́е ку́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grainy

[ˈgreɪni]

adj.

1) зярні́сты; гранулява́ны

2) які́ ма́е структу́ру падо́бную да дрэ́ва, ма́рмуру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жана́ты, -ая, -ае.

1. Які ўступіў у шлюб, мае жонку; проціл. халасты (пра мужчыну).

2. толькі мн. Пра мужчыну і жанчыну, якія ўступілі ў шлюб.

Жанатыя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Круцячы што-н., што мае шрубавую нарэзку, замацаваць, давесці да патрэбнага становішча.

З. гайку.

|| незак. зашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будаўні́чы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да будаўніцтва, да будоўлі, да працы будаўніка.

Будаўнічая прамысловасць.

Будаўнічая тэхніка.

Б. факультэт.

Будаўнічыя работы.

Б. атрад.

Будаўнічыя матэрыялы.

Будаўнічая пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязгрэ́шны, -ая, -ае.

1. Які не зрабіў граху.

Гэта быў б. чалавек.

2. Які не мае ў сабе нічога дрэннага; чысты.

Бязгрэшныя думкі.

|| наз. бязгрэ́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязно́гі, -ая, -ае.

1. Які не мае нагі або ног.

2. Без ножкі, без ножак (пра мэблю; разм.).

Б. стол.

|| наз. бязно́гасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)