езуі́цтва, ‑а,
Хітрасць, крывадушнасць, неразборлівасць у выбары сродкаў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
езуі́цтва, ‑а,
Хітрасць, крывадушнасць, неразборлівасць у выбары сродкаў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забе́лка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завэ́ндзіць, ‑вэнджу, ‑вэндзіш, ‑вэндзіць;
Акурыць дымам мяса, рыбу і пад., каб зрабіць іх прыгоднымі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загало́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які пішацца ў слове на пачатку тэксту, раздзела, абзаца; вялікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затра́ціцца, ‑траціцца;
Зрасходавацца, патраціцца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зды́мачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да здымкі, звязаны са здымкай чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зліўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Зліты з розных пасудзін у адну (пра вадкасць).
2. Прызначаны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зэ́даль, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іаніза́тар, ‑а,
1. З’ява, якая выклікае іанізацыю.
2. Апарат
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імпрэсіяні́ст, ‑а,
Паслядоўнік імпрэсіянізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)