семяправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Канал, які служыць для вывядзення семені, спермы.

2. Частка механізма сеялкі, па якой насенне падаецца ў сашнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)