сатысфа́кцыя, ‑і,
У феадальна-дваранскім грамадстве — задавальненне ў форме паядынку, дуэлі, якое даецца абражальнікам па патрабаванню абражанага для абароны гонару.
[Лац. satisfactio — задавальненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)