забало́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забалочваць і стан паводле знач. дзеясл. забалочвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загусце́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. загусцець і стан паводле знач. дзеясл. загусцецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаха́насць, ‑і, ж.

Стан закаханага. Вера адчувала, што любіць чалавека нейкай хваравітай закаханасці. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замірэ́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. замірацца — замірыцца. Замірэнне праціўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захаваць і стан паводле знач. дзеясл. захавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знікне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. знікаць — знікнуць. Знікненне антаганістычных класаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвалі́днасць, ‑і, ж.

Стан інваліда; непрацаздольнасць. Дэмабілізавацца па інваліднасці. Пенсія па інваліднасці. Мець інваліднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандэнсава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кандэнсаваць і стан паводле знач. дзеясл. кандэнсавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латыніза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. латынізаваць і стан паводле знач. дзеясл. латынізавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. матляць і стан паводле знач. дзеясл. матляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)