podzielny

podzieln|y

1. які дзеліцца; падзельны;

2. даволі вялікі;

3. ~a мат. дзялімае; дзеліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апі́саны

1. прич., в разн. знач. опи́санный;

2. прич. заве́щанный; отпи́санный;

1, 2 см. апіса́ць;

3. прил. опи́санный;

~ная акру́жнасць — мат. опи́санная окру́жность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здабыва́нне ср.

1. в разн. знач. добыва́ние, добы́ча ж.; получе́ние;

2. перен. приобрете́ние, обрете́ние; сниска́ние; стяжа́ние;

3. мат. извлече́ние;

1-3 см. здабыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мно́жество ср.

1. мно́ства, -ва ср.; (многочисленность) бе́зліч, -чы ж.;

во мно́жестве мно́га, шмат, у вялі́кай ко́лькасці;

2. мат. мно́ства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесконе́чность

1. бяско́нцасць, -ці ж.; (в пространстве) бязме́жнасць, -ці ж.; бяскра́йнасць, -ці ж.;

2. мат. бескане́чнасць, -ці ж.;

◊

до бесконе́чности без канца́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неопределённость

1. нявы́значанасць, -ці ж.; неакрэ́сленасць, -ці ж.; няпэ́ўнасць, -ці ж.; невыра́знасць, -ці ж.; см. неопределённый​ 1;

2. мат. неазнача́льнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́лый в разн. знач. цэ́лы;

це́лый день цэ́лы дзень;

уходи́, пока́ цел! разг. ідзі́ (уцяка́й), паку́ль цэ́лы!;це́лое число́ мат. цэ́лы лік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аргуме́нт

(лац. argumentum)

1) факт, які прыводзіцца для пацвярджэння, абгрунтавання чаго-н.; доказ, довад;

2) мат. незалежная пераменная велічыня, ад змянення якой залежыць змяненне другой велічыні, што называецца функцыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геліко́ід

(ад гр. heliks, -ikos = спіраль + -оід)

мат. паверхня, апісаная крывою, якая паварочваецца вакол нерухомай восі з нязменнай вуглавой хуткасцю і адначасова перамяшчаецца ўздоўж восі абароту з пастаяннай хуткасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпе́рбала

(гр. hyperbole = перабольшанне)

1) літ. стылістычная фігура, заснаваная на значным перабольшанні пры апісанні прадмета або з’явы для ўзмацнення выразнасці выказвання;

2) мат. крывая лінія з ліку канічных сячэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)