драматы́чны

(гр. dramatikos)

1) які мае адносіны да драмы як да літаратурнага твора;

2) поўны драматызму, напружанасці (напр. д. выпадак, д. момант).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэ́йксіс

(гр. deiksis = указанне)

спасылка на асоб, прадметы або падзеі, якія маюць тыя ці іншыя адносіны да гаворчай асобы або моманту размовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кані́чны

(гр. konikos)

1) які мае адносіны да конуса (напр. к-ая паверхня);

2) які мае форму конуса (напр. к-ая колба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

квіеты́зм, ‑у, м.

1. Містычнае, рэакцыйнае вучэнне, якое прапаведуе пакорлівасць, пасіўна-сузіральныя адносіны да жыцця.

2. Кніжн. Абыякавасць, пасіўныя адносіны да жыцця.

[Ад лац. quietus — спакойны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манеты. Манетны фонд. // Які мае адносіны да чаканні манет. Манетны станок.

•••

Манетны двор гл. двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хала́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да халата; прызначаны на халат. Халатная махровая тканіна.

2. Нядобрасумленны, нядбайны. Халатныя адносіны да справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хранаграфі́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хранографа ​1. Хранаграфічны запіс.

хранаграфі́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хранографа ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырванафло́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чырванафлотца. Чырванафлоцкая выпраўка. Чырванафлоцкая бесказырка.

2. Які мае адносіны да Чырвонага Флоту. Чырванафлоцкія эскадры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́кавы ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пака ​1.

па́кавы ​2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пака ​2. Пакавы лёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парытэ́т

(ням. Parität, ад лац. paritas, -atis = роўнасць)

1) раўнапраўе бакоў пры разборы канфліктаў (напр. у міжнароднай нарадзе);

2) экан. адносіны паміж валютамі розных краін у золаце.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)