задво́рніца Зямля па той бок заезнага двара (Слаўг.).
□ ур. Задворніца (поле) каля в. Васькавічы Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
odpłacać
незак. адплачваць; плаціць;
odpłacać tą samą monetą — плаціць той самай манетай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
employer
[ɪmpˈlɔɪər]
n.
1) працада́вец -ўца m. або́ працада́ўца -ы m., гаспада́р прадпрые́мства
2) той, хто карыста́е
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рагату́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).
Той, хто любіць смяяцца, рагатаць.
|| ж. рагату́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х; ласк. рагату́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
будаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Той, хто будуе (у 1 знач.), працуе на будаўніцтве.
Брыгада будаўнікоў.
2. перан., чаго. Тварэц, стваральнік.
Будаўнікі новага грамадства.
|| прым. будаўні́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выкла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто выкладае які-н. вучэбны прадмет у навучальнай установе.
В. матэматыкі.
Вопытны в.
|| ж. выкла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. выкла́дчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыслу́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Слуга (у 1 знач.; уст.).
П. пры гасцініцы.
2. Той, хто імкнецца выслужыцца перад кімн., памагаты (пагард.).
|| ж. прыслу́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забія́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -я́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -бія́к (разм.).
Той, хто любіць распачынаць бойкі, буян, задзіра.
|| прым. забія́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
згубі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.
Той, хто губіць, загубіў каго-, што-н.
Жукі-караеды — згубіцелі лесу.
|| ж. згубі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.
|| прым. згубі́цельскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аднаку́рснік, -а, мн. -і, -аў, м., чый або з кім.
Той, хто вучыцца або вучыўся на адным курсе з кім-н.
Артыкул майго аднакурсніка.
|| ж. аднаку́рсніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)