ко́лан
(гр. kolon = частка сказа, элемент перыяду)
1) група стоп у антычнай метрыцы, дзе рытмічны націск адной станы падпарадкоўвае сабе націскі астатніх;
2) адзінка маўлення, аб’яднанае лагічным націскам словазлучэнне, якое вымаўляецца адным выдыхам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
enclose
[ɪnˈkloʊz]
v.t.
1) абкружа́ць
2) абгаро́джваць, абгараджа́ць (пло́там, му́рам)
3) уклада́ць; далуча́ць, улуча́ць
The check is enclosed — Раху́нак далу́чаны
4) зьмяшча́ць у сабе́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
himself
[hɪmˈself]
pron.
1) (emph.) сам
He himself did it — Ён сам гэ́та зрабі́ў
2) (refl.) сябе́, -ся, сабе́
He hurt himself — Ён вы́цяўся
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
include
[ɪnˈklu:d]
v.t.
1) зьмяшча́ць у сабе́, займа́ць
2) улуча́ць, уліча́ць
The price includes both house and furniture — У цану́ ўлу́чаны дом і мэ́бля
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бу́ркнуць разм brúmmen vi, vt, knúrren vi;
бу́ркнуць не́шта сабе́ пад нос étwas in den Bart brúmmen, étwas vor sich hin brúmmen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мармыта́ць разм (невыразна гаварыць) brúmmen vt, vi;
мармыта́ць што-н сабе́ пад нос разм etw. in den Bart brúmmen, vor sich hínbrummen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ме́сцейка ж разм памянш Plätzchen n -s, -;
◊ цёплае ме́сцейка vórteilhafter [gewínnbringender] Pósten;
ён падшука́ў сабе́ цёплае ме́сцейка er hat éine éinträgliche Stéllung gefúnden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прала́з м
1. Schlúpfloch n -(e)s, -löcher;
2. перан Híntertür f -, -en;
пакі́нуць сабе́ прала́з sich (D) éine Híntertür [ein Híntertürchen] óffen lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сумяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1. Непарыўна спалучаць, злучаць. Аддзеяслоўныя назоўнікі на ‑ін-а (‑ын-а) значэнне адзінкавасці сумяшчаюць са значэннем выніку дзеяння. Граматыка. // Выконваць адначасова. Сумяшчаць работу з вучобай. □ Першы арышт адбыўся ў 1878 годзе ў Пецярбурзе, дзе Вяляўскі сумяшчаў вучобу ва універсітэце з прапагандай сярод фабрычных рабочых. «Полымя». // у кім-чым. Аб’ядноўваць у сабе адначасова; валодаць адначасова. Драматычная паэма сумяшчае ў сабе жанравыя адзнакі і ліра-эпічнай паэмы і драмы. Ярош. Здаецца, акіян сумяшчае ў сабе і зялёны шум лясоў, і бязмежнасць нябеснага блакіту, і прывабнасць жывой вады, якая цячэ. Філімонаў.
2. Накладваць адно на другое (фігуры, лініі), дасягаючы супадзення ва ўсіх пунктах. Сумяшчаць сіметрычныя фігуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звідна́, прысл.
Разм. Ад світання, з самага рання. Звідна давідна ляскаталі пасы, І пілы звінелі на ўсе галасы. Зарыцкі. Да цямна звідна ў рабоце, Гаспадарыць сам сабе. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)