націкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.
Разм. Нагледзеўшы што‑н., намеціць для набыцця, выкарыстання. Вераб’іха націкавала сабе белую курыную пярыну і ўзяла яе ў дзюбку. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)