Verbum

Vórhaltung

f -, -en папро́к, вымо́ва

j-m ~en máchen — папрака́ць каго́-н.

vórknöpfen

vt

sich (D) (j-n) ~ — разм. прапясо́чыць, адчыта́ць, прабра́ць каго́-н.

wálken

vt тэкст. валя́ць, мяць, камячы́ць

j-n ~ — разм. адлупцава́ць каго́-н.

wéglassen

* vt

1) адпуска́ць (каго-н.)

2) прапуска́ць (пры чытанні і г.д.)

wéismachen

аддз. vt перако́нваць, унуша́ць

j-m etw. ~ — спрабава́ць перака́наць каго́-н.

wíndelweich

a разм. пако́рлівы

j-n ~ schlágen* — збіць каго́-н. да паўсме́рці

drängeln

vt, vi

1) напіра́ць

2) насто́йліва патрабава́ць

3) падганя́ць (каго-н.)

éinstehen

vi (s) (für A) адка́зваць, руча́цца (за каго-н., што-н.)

unbehélligt, únbehelligt

j-n ~ lássen* — пакіда́ць у спако́і, не турбава́ць каго́-н.

Vernáchlässigung

f -, -en знява́га, знява́жлівае ста́ўленне (G – да каго-н.,чаго-н.)