каларату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каларатуры (у 1 знач.). Каларатурная тэхніка. Каларатурны голас. // З каларатурай. Каларатурная арыя.

2. Які лёгка выконвае каларатуру. Каларатурнае сапрана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбіна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камбіната, належыць яму. Камбінацкая сталовая. □ Увесь камбінацкі рух цяпер ішоў праз браму, якая выходзіла на некалі пустэльную Балотную вуліцу. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́дскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Канады, канадцаў, належыць ім. Канадскія долары. Канадская літаратура.

2. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Канадская таполя. Канадскі рыс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кванта. Квантавая тэорыя святла.

•••

Квантавая механіка гл. механіка.

Квантавая хімія гл. хімія.

Квантавая электрадынаміка гл. электрадынаміка.

Квантавая электроніка гл. электроніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крамянёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэменю (у 1 знач.). Крамянёвая глыба. // Зроблены з крэменю. Крамянёвыя прылады першабытнага чалавека. // Які дзейнічае з дапамогай крэменю. Крамянёвая стрэльба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куна́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кунака. Кунацкая гасціннасць.

2. у знач. наз. куна́цкая, ‑ай, ж. Асобны пакой для кунакоў, гасцей у доме каўказскага горда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да купона (у 1 знач.). Купонны даход.

2. Які складаецца з купонаў (у 2 знач.), прызначаны для купонаў. Купонны шоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куставы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які расце кустом (у 1, 2 знач.). Куставыя расліны.

2. Які мае адносіны да куста (у 3 знач.). Куставая нарада. Куставыя семінары агітатараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

л, нескл., н.

1. Трынаццатая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «эл». Вялікае Л.

2. Санорны, плаўны, пярэднеязычны зычны гук; можа быць мяккім і цвёрдым: вугаль, вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́даннікавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ладанніку. Ладаннікавы куст.

2. у знач. наз. ла́даннікавыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца ладаннік, санцацвет і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)