ánkommen

*

1.

vi (s)

1) прыязджа́ць, прыхо́дзіць, прыбыва́ць (куды-н. – in D)

2) (auf A) зале́жаць (ад каго-н., чаго-н.), вызнача́цца (кім-н., чым-н.)

3) атрыма́ць ме́сца

er ist als Árbeiter ángekommen — ён уладкава́ўся рабо́чым

4)

es kommt dárauf an… — у залежнасці ад абста́він, гэ́та зале́жыць ад…

2.

vt апано́ўваць

die Furcht kam ihm an — ім авало́даў страх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Höhe

f -, -n

1) вышыня́, узро́вень

2) верх, мяжа́

3) паме́р

in der ~ von — у паме́ры, на су́му

in die ~ fáhren* — уско́кваць

auf gléicher ~ mit (D) — на адны́м узро́ўні з чым-н.

auf der ~ sein — адчува́ць сябе́ до́бра

auf die erfórderliche ~ bríngen* — падня́ць на нале́жны ўзро́вень

das ist áber die ~! — гэ́та ўжо́ зана́дта!

auf der ~ des Lébens — у ро́сквіце гадо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

means [mi:nz] n. (pl. means)

1. (of) ме́тад; сро́дак; сістэ́ма;

That’s the most effective means of advertising. Гэта самы эфектыўны спосаб/сродак рэкламы;

a means of transport BrE тра́нспартныя сро́дкі, тра́нспарт;

by honest/fair means чэ́сным, добрасумле́нным/справядлі́вым шля́хам

2. pl. means гро́шы; дахо́д;

beyond your means (кашту́е) больш, чым вы мо́жаце сабе́ дазво́ліць;

within your means (кашту́е) сто́лькі, што вы мо́жаце сабе́ дазво́ліць;

a man/woman of means fml бага́тая, замо́жная асо́ба, асо́ба са сро́дкамі

3. : the means of production econ. сро́дкі вытво́рчасці

♦

by all means абавязко́ва, зразуме́ла;

Can I call you later? – By all means. Магу я патэлефанаваць вам пазней? – Абавязкова;

by means of fml шля́хам, ме́тадам;

by no means/not by any means ні ў я́кім ра́зе, зусі́м не (так);

He is not a bad man, by any means. Ён зусім не дрэнны чалавек.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

news [nju:z] n.

1. навіна́, ве́стка, паведамле́нне, но́вая інфарма́цыя;

bad news дрэ́нная/ке́пская навіна́;

good news до́брая/прые́мная навіна́;

have/hear no news from smb. не атры́мліваць ве́сткі пра каго́-н.;

Have you heard the news about Mary? Ты чуў навіну пра Мэры?

2. наві́ны, паведамле́нне (друку, радыё і да т.п.);

the latest news апо́шнія наві́ны;

foreign news паведамле́нні з-за мяжы́;

international news міжнаро́дныя наві́ны;

local/national news паведамле́нні пра падзе́і ў краі́не;

be in the news папада́ць/трапля́ць на старо́нкі газе́т; ака́звацца ў цэ́нтры ўва́гі;

make the news быць прадме́там газе́тных паведамле́нняў

3. the news «Наві́ны» (інфармацыйная праграма радыё і тэлебачання)

♦

break the news to someone (асцяро́жна) паведамля́ць каму́-н. аб чым-н. непрые́мным;

that’s news to me infml гэ́та для мяне́ навіна́; пе́ршы раз пра гэ́та чу́ю;

no news is good news ≅ адсу́тнасць наві́н – до́брая навіна́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reckon [ˈrekən] v.

1. лічы́ць, падлі́чваць;

learn to read, write and reckon навучы́цца чыта́ць, піса́ць і лічы́ць

2. infml разгляда́ць, лічы́ць;

reckon smb. wise лічы́ць каго́-н. разу́мным;

Do you reckon they’ll get married? Вы лічыце, што яны пажэняцца?

reckon in [ˌrekənˈin] phr. v. уключа́ць; улі́чваць;

Have you reckoned in the cost of postage? Вы ўключылі кошт перасылкі?

reckon off [ˌrekənˈɒf] phr. v. адніма́ць, рабі́ць скі́дку

reckon on [ˌrekənˈɒn] phr. v. разлі́чваць, спадзява́цца;

We had reckoned on having good weather. Мы спадзяваліся на добрае надвор’е.

reckon up [ˌrekənˈʌp] phr. v. ацэ́ньваць, рабі́ць ацэ́нку; падлі́чваць;

Can you reckon up the money we’ve made? Ты можаш падлічыць грошы, якія мы зарабілі?

reckon with [ˌrekənˈwɪð] phr. v. браць пад ува́гу; лічы́цца (з кім-н./чым-н.);

He is a doughty opponent and one to be reckoned with. Гэта магутны праціўнік, і з ім трэба лічыцца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ask [ɑ:sk] v.

1. пыта́ць, спыта́ць; пыта́цца, спыта́цца, запыта́цца;

Can I ask a question? Я магу задаць пытанне?;

He asked about her family. Ён спытаўся пра яе сям’ю;

He asked where I lived. Ён спытаўся, дзе я жыву.

2. (па)пpaсі́ць (аб чым-н.);

ask for help прасі́ць дапамо́гі

3. прасі́ць дазво́лу;

He asked the boss whether he could have a day off. Ён спытаўся ў боса, ці можа ён мець выхадны дзень.

4. пыта́цца, даве́двацца;

ask for a job пыта́цца нако́нт рабо́ты

5. запраша́ць; зваць;

They asked me to dinner. Яны запрасілі мяне на абед.

6. патрабава́ць;

You are asking too much of him. Вы патрабуеце ад яго зашмат.

7. : ask smb. out запраша́ць каго́-н. у тэа́тр, рэстара́н і да т.п.

♦

be asking for it/be asking for trouble infml ле́зці/пе́рціся на ражо́н; шука́ць бяды́; ле́зці ў бяду́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

think

[Өɪŋk]

v., thought, thinking

1) мы́сьліць; ду́маць

You must learn to think clearly — Вы му́сіце навучы́цца я́сна мы́сьліць

2) ду́маць, ма́рыць

He thinks of nothing but sports — Ён ні аб чым ня ду́мае, як то́лькі аб спо́рце

3) ду́маць, уважа́ць; меркава́ць

Do what you think fit — Рабі́ так, як уважа́еш патрэ́бным

4) уяўля́ць

You can’t think how surprised I was — Ты ня мо́жаш сабе́ ўяві́ць, як я быў зьдзі́ўлены

5) ду́маць, разважа́ць

I must think before answering — Я му́шу паду́маць пе́рад тым, як даць адка́з

6) прыпаміна́іць, прыга́дваць

I can’t think of his name — Я не магу́ прыгада́ць яго́нае імя́

7) спадзява́цца

I did not think to find you here — Я не спадзява́ўся сустрэ́ць цябе́ тут

•

- think better of

- think out

- think over

- think twice

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

with

[wɪð]

prep.

1) з

I agree with you — Я згаджа́юся з ва́мі

a man with initiative — чалаве́к зь ініцыяты́вай

2) пры дапамо́зе чаго́, чым

to cut meat with a knife — рэ́заць мя́са нажо́м

3) з чаго́

We are pleased with it — Мы задаво́леныя з гэ́тага

4) у каго́

Leave the dog with me — Пакі́нь саба́ку ў мяне́, са мной

5) ад чаго́

to shake with cold — Трэ́сьціся ад хо́ладу

to die with thirst — паміра́ць ад сма́гі

6) з кім, супро́ць каго́

The English fought with the Germans — Анге́льцы ваява́лі зь не́мцамі

7) ня гле́дзячы на што

With all his weight he was not a strong man — Нягле́дзячы на ўсю́ яго́ную вагу́, ён ня быў ду́жым мужчы́нам

•

- be with it

- keep in with

- with thanks

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

звярну́ць, звярну, звернеш, зверне; зак., каго-што і без дап.

1. без дап. Сысці або з’ехаць з дарогі, мяняючы напрамак руху. Валодзя пайшоў налева, Сяргей — прама, а Міша звярнуў направа. Курто. Каб не ісці вуліцай, дзе — яна ведала — яе будуць сустракаць і распытваць, Таццяна звярнула са шляху на сцежку і пайшла гародамі. Шамякін. // Змяніць напрамак (пра дарогу, сцежку і пад.). А грэбля крывая, Як той паясок, То зверне направа, То зверне набок. Бядуля. // Перайшоўшы якую‑н. мяжу, павярнуць на другую пару сутак (пра нябесныя свяцілы). На чыстым небе сонца даўно звярнула з паўдня. Алешка.

2. каго-што. Накіраваць у які‑н. бок ад дарогі (каня, машыну і пад.). Звярнуць машыну з дарогі. □ Звярнуў [мужык] каня ў лес, прывязаў да дрэва. Якімовіч. / у перан. ужыв. І ніхто цябе не зверне Са шляхоў прасторных. Купала.

3. Разм. Варочаючы, зрушыць з месца або скінуць што‑н. цяжкае. Звярнуць камень з дарогі. Звярнуць воз пяску. // Ударам, штуршком збіць набок, паваліць. Машына звярнула слуп.

4. перан. Перавесці гаворку, думкі і пад. на іншы прадмет, тэму. Сэрца з сэрцам гаварыла Цеплынёю шчырых слоў, Пачалі пра лён гаворку, А звярнулі на любоў. Русак. І ў вагоне ўжо зноў гутарку звярнулі на коласаўскіх Сцёпку і Алёнку. Васілевіч.

5. Разм. Пералажыць, зваліць (віну, правіннасць і пад.) на другога. Я расказаў Беразняку ўсё па парадку: як Усцім прывёз у млын субар, як яны з Леўкам укралі два мяхі і ўсё звярнулі на бацьку. Сабаленка.

6. Аддаць назад, вярнуць што‑н. узятае. Тут жа ляжыць і адозва акупацыйнай польскай улады да абшарнікаў, каб яны варочаліся і займалі свае «законныя» маёнткі і сядзібы, а сяляне каб звярнулі ім розны набытак, забраны імі ў часе рэвалюцыі і ўлады Саветаў. Колас.

7. Разм. Схіліць, павярнуць набок, убок. Звярнуць галаву набок. / у безас. ужыв. — Табе ж цяжка рукі завярнуць, каб табе.. яндоўку тваю на патыліцу звярнула. Крапіва.

8. Разм. Неакуратна скідаць, зваліць у адно месца многія прадметы. Звярнуць дровы ў кучу.

•••

Звярнуць горы — выканаць вялікую, цяжкую работу.

Звярнуць на сябе ўвагу — вызначыцца чым‑н., зацікавіць сабой.

Звярнуць увагу каго на каго-што — паказаць каму‑н. на каго‑, што‑н., прымусіць заўважыць.

Звярнуць увагу на каго-што — заўважыць каго‑, што‑н., зацікавіцца кім‑, чым‑н., улічыць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адабра́ць ​1, адбяру, адбярэш, адбярэ, адбяром, адбераце; зак., каго-што.

1. Прымусіць каго‑н. аддаць які‑н. прадмет; сілай забраць у каго‑н., што‑н. Дубінка — скок, скок! Пабегла, адабрала ў ведзьмара гуслі. Якімовіч. Дануся, пакрыўдзіўшыся, адабрала касу і закінула за плячо. Карпюк. Ля сэрца ён хаваў іх [вершы] і бярог, Каб не знайшлі, не адабралі каты. Танк. // Пазбавіць каго‑н. права карыстацца чым‑н. Адабраў пан пасеку, і за гадоў дваццаць пяць парос на ёй густы ельнік ды бярэзнік. Гарэцкі. // Пазбавіць каго‑, чаго‑н., забраўшы сабе, забіўшы, зруйнаваўшы. [Наталля:] — А пасля да мяне прыйшла жанчына і сказала, што я адабрала ў яе мужа. Скрыган. Толькі адно пачуццё яскрава жыло ў Арыне: нянавісць.. да Патапчыка. Гэта ён зглуміў яе шчасце, адабраў у яе чалавека. Чарнышэвіч. [Наста:] Майго любага сына Адабрала вайна, І надзеяй адзінай Засталася яна [Таццяна]. Глебка.

2. Пазбавіць каго‑н. якіх‑н. пачуццяў, якасцей, права на што‑н. Стары Няміра стагнаў на саломе — трывога, здарожанасць адабралі ў яго ўсе сілы. Чорны. [Тася:] — А вайна ўсё зрабіла трагедыяй, усё ў мяне адабрала: і першае каханне, і сям’ю, і нават права быць матуляй. Гарбук. Вораг, якога мы пазналі ў верасні трыццаць дзевятага года, цяпер захацеў адабраць у нас волю і шчасце ўжо назаўсёды. Брыль. // Пазбавіць чаго‑н., што дае сродкі на існаванне. [Алаіза Пашкевіч:] — Я ведаю, што ў вас [рабочых] дзеецца на заводзе. Ведаю, што Суравіч звольніў трыццаць чалавек. Выгнаў іх з завода, адабраў кавалак хлеба. Арабей. У калгасе прыладзіўся [Хмыль] вупраж выдаваць: у старых работу адабраў. М. Стральцоў.

3. Выдаткаваць, патраціць нейкую колькасць часу (сілы, сродкаў, здароўя) на выкананне чаго‑н. Старшы лейтэнант, які то хадзіў туды-сюды, то паглядваў нецярпліва за рэчку, падумаў, што гэтая пераправа адбярэ ў яго многа часу. Мележ. Нямала адабраў здароўя апошні працэс — групавая справа малалетніх парушальнікаў. Васілевіч.

4. безас. Страціць здольнасць чым‑н. валодаць. У Мяфодзія Паўлавіча на некаторы час адабрала мову. Чарнышэвіч. Адабрала ногі, цела змарыла неадольная млявасць. Дуброўскі.

5. Выбраць з аднастайных прадметаў асобныя з іх, якія вылучаюцца пэўнай якасцю або прыкметай. Настаўнік прапануе вучням яшчэ адабраць патрэбныя словы... Самцэвіч. [Сакратар:] — Там [у парткабінеце] з ім [загадчыкам аддзела прапаганды] адбярыце неабходную літаратуру, парайцеся наконт тэмы і плана даклада і — дзейнічайце. Сіўцоў.

6. Спец. Выстругаць адборнікам фігурную паверхню чаго‑н.

адабра́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адобрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)