разліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

Правесці на паперы лініі для пісання па іх або паміж імі. Разлінеіць ліст паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танбу́р, ‑а, м.

Трохструнны шчыпковы музычны інструмент грушавіднай формы, пашыраны ў СССР ва Узбекістане, Таджыкістане і суседніх з імі краінах.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траўматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае траўматычныя пашкоджанні, хваробы, звязаныя з імі, а таксама метады лячэння і прафілактыку іх.

[Ад грэч. tráuma — рана і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́цыя, ‑і, ж.

1. У юрыспрудэнцыі — пагадненне бакоў аб замене аднаго заключанага імі абавязацельства другім.

2. Новаўвядзенне. Фармальная навацыя. Змястоўная навацыя.

[Лац. novatio — абнаўленне, змяненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэ́са, ‑ы, ж.

Тое, што і харугва. Паперадзе мужчыны неслі тры пратэсы, за імі следам ішоў поп у пазалочанай рызе. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіяна́рый, ‑я, м.

Вадаём. басейн, абсталяваны для ўтрымання марскіх жывёл і рыб з мэтай назірання за імі і правядзення розных даследаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яны́, род., вин., предл. іх, дат. ім, твор. і́мі; м. ён, ж. яна́, ср. яно́ мест. личн. они́;

я. пасябрава́лі — они́ подружи́лись;

я іх не ве́даю — я их не зна́ю;

ад іх прыйшло́ пісьмо́ — от них пришло́ письмо́;

дзя́куючы ім — благодаря́ им;

памі́ж і́мі — ме́жду ни́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

махо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да махоркі. Людзі выйшлі, за імі стаў выходзіць і махорачны дым і яго едкі пах. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантакарэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку паміж імі.

[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапаце́ць, ‑ціць; незак.

Тое, што і лапатаць (у 1 знач.). Грэбляй цягнуліся з торфам фурманкі, услед за імі лапацеў гусенічны трактар. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)