паручы́цельства, ‑а, н.

Парука каго‑н. за выкананне кім‑н. патрабаванняў, абавязкаў, якія ўскладаюцца на яго, прад’яўляюцца да яго. Не было тут толькі тых, хто знаходзіўся да суда на волі пад грашовым залогам або былі пад чыім-небудзь паручыцельствам. Машара. А галаву свідравала адна пакаянная думка: «Навошта я браў паручыцельства ў Пазняка?» Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрыма́нне​I н.:

быць на ўтрыма́нні ў каго-н. von j-m unterhálten wérden;

на чыі́м утрыма́нні? (пытанне ў анкеце) Únterhaltspflichtige (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нача́льства н.

1. зборн. (начальнікі) die Vórgesetzten; Óbrigkeit f -, -n;

2. (улада) Léitung f -; Beféhlsgewalt f -;

служы́ць пад чыі́м-н. нача́льствам j-m unterstéllt [úntergeordnet] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падшэ́фны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад чыім‑н. шэфствам. Зося.. пасля заняткаў пісала з вучнямі калектыўныя пісьмы на фронт, збірала падарункі для франтавікоў, .. наведвала з дзецьмі падшэфны шпіталь. Карпаў. / у знач. наз. падшэ́фны, ‑ага, м., падшэ́фная, ‑ай, ж. Ідучы са школы, Толя спытаўся ў свайго падшэфнага: — Дзе будзем займацца — у вас ці ў нас? Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áblesen

* vt чыта́ць (па чым-н.)

am Gesícht ~ — прачыта́ць што-н. на чыі́м-н. тва́ры, адга́дваць па тва́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

на́йміт, ‑а, М ‑міце, м.

1. Наёмны работнік; парабак. Так, жыў сабе [Караневіч], .. як найміт, нават не звіў сабе ніякага гнязда. Скрыган.

2. перан. Той, хто з карыслівымі намерамі служыць чыім‑н. мэтам, хто прадаўся каму‑н. Панскі найміт. □ Мы лічым сваім абавязкам выкрываць подлых апосталаў новай сусветнай бойні і іх наймітаў у асобе здрадлівых пісак і псеўдавучоных. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́фія, ‑і, ж.

1. Акруга, тэрыторыя, якая адносіцца да аднаго касцёла і падпарадкоўваецца аднаму ксяндзу; прыход. Касцёл хоць быў і вялікі, але ўласнай парафіі не меў і лічыўся капліцай. Чарнышэвіч.

2. перан. Тэрыторыя, якая знаходзіцца ў чыім‑н. уладанні, падпарадкоўваецца каму‑н. [Леўчык:] — Паедзем усюды. У нас у запасе вунь колькі часу. Усюды з’ездзім, усю вашу лясную парафію агледзім. Сабаленка.

[Лац. parachia ад грэч. paroikia — тое, што можна аб’ехаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

confidence [ˈkɒnfɪdəns] n.

1. даве́р, даве́р’е;

enjoy smb.’s confidence карыста́цца чыі́м-н. даве́рам

2. упэ́ўненасць, перакана́насць;

with confidence упэ́ўнена, з упэ́ўненасцю

3. канфідэнцы́йнае паведамле́нне, сакрэ́т;

confidence trick злоўжыва́нне даве́рам; махля́рства, ашука́нства;

in confidence па сакрэ́це, канфідэнцы́йна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перашко́дзіць (каму, чаму) сов. помеша́ть, затрудни́ть (что); воспрепя́тствовать (кому, чему, в чём);

яму́ ~дзілі працава́ць — ему́ помеша́ли рабо́тать;

п. спра́ве — помеша́ть де́лу, затрудни́ть де́ло;

п. чыі́м-не́будзь наме́рам — воспрепятствова́ть чьи́м-л. наме́рениям

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ánteilnahme

f -

1) (сумесны) удзе́л

2) спачува́нне, сімпа́тыя

~ an j-s Únglück zéigen — вы́казаць спачува́нне ў чыі́м-н. няшча́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)