ціхаструме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які ціха струменіць (пра рэчку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Моўча ’ціха’ (Нас., Растарг., ТС). З рус. молча ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стагна́ць несов.

1. в разн. знач. стона́ть;

хло́пчык ці́ха ~на́ў — ма́льчик ти́хо стона́л;

2. перен. пла́каться, жа́ловаться, хны́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ты́хо-лы́хо ‘шыта-крыта’ (драг., З нар. сл.). Да ці́ха і лі́ха (гл.) з заходнепалескай фанетыкай, параўн. ст.-бел. тихо, тыхо ‘ціха’, тихота, тихость ‘адсутнасць гаворкі, лагоднасць, пакора’ і лихо ‘зло’, ‘адчайна, рызыкоўны (ГСБМ); ведаць, на аснове рыфмаванага выслоўя, параўн. Cicho, bo budzie licho! (ваўк., Федар. 4), або Ot, ad licha cicha, a dabra ni czutno (там жа), He чапай ліха, пакуль яно ціха (Вушац. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пра́веднік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У вернікаў: чалавек, які жыве праведным жыццём.

2. Чалавек, які ў сваіх дзеяннях кіруецца прынцыпамі сумленнасці, справядлівасці (іран.). У выразе: спаць сном праведніка (разм., жарт.) — спаць спакойна, ціха, мірна.

|| ж. пра́ведніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. пра́ведніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ш-ш межд., разг. ш-ш; ша; ці́ха;

ш-ш, слу́шайте! ш-ш, слу́хайце!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

laugh in one’s sleeve, laugh up one’s sleeve

сьмяя́цца ў рука́ў, сьмяя́цца ці́ха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

soft-spoken

[,sɔftˈspoʊkən]

adj.

1) лаго́дны; які́ ці́ха, спако́йна гаво́рыць

2) паці́ху, лаго́дна сказа́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Набатава́ць ’насварыцца на каго-небудзь, ціха, павучальна’ (Янк. 3.). Гл. батава́ць ’дакараць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пады́спадам, прысл.

Унізе; пад чым‑н. Недзе падыспадам шапаціць сена, асядае, і Юрку зноў здаецца, што ціха-ціха шумяць сосны і што ён ідзе з лентай па Каралінскай пасецы. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)