цестамясі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для замешвання цеста. Цестамясільная ўстане ўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экле́р, ‑а, м.

Пірожнае з заварнога цеста з крэмам унутры.

[Фр. éclair.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пат​2

(фр. pate = цеста)

разнавіднасць пасцілы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

квашня́ ж.

1. (кадка) дзяжа́, -жы́ ж.;

2. (тесто) це́ста, -та ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́ца, -ы, мн. -ы, піц, ж.

Адкрытая круглая аладка з цеста з запечанымі на ёй пад соусам памідорамі і сырам або кавалачкамі гатаванага мяса, гародніны, звараных грыбоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чабурэ́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Страва народаў Усходу ў выглядзе плоскага піражка з тонкага раскачанага прэснага цеста, начыненага баранінай з вострымі прыправамі.

|| прым. чабурэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмясі́ць сов. подмеси́ть;

п. мукі́ ў це́ста — подмеси́ть муки́ в те́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераква́сіцца, ‑сіцца; зак.

Стаць занадта кіслым, перакіснуць. Пераквасілася капуста. Пераквасілася цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́ба, ‑ы, ж.

1. Прыправа ў цеста (масла, яйцы, малако і пад.). Дабавіць здобы ў цеста.

2. зб. Булкі са здобнага цеста. Усталі нявесткі З кляновага ўслону, Пшанічную здобу Прынеслі з паклонам. Броўка. За касой паходзіш, і ў дастатку Апетыту — хоць вала нясі. Нават чэрствы хлеб усухамятку Лепш, чым здобу на мяду, з’ясі. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мешаць, выме́шваць (цеста) knéten vt, dúrchkneten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)