чабурэ́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Страва народаў Усходу ў выглядзе плоскага піражка з тонкага раскачанага прэснага цеста, начыненага баранінай з вострымі прыправамі.

|| прым. чабурэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падмясі́ць сов. подмеси́ть;

п. мукі́ ў це́ста — подмеси́ть муки́ в те́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пераква́сіцца, ‑сіцца; зак.

Стаць занадта кіслым, перакіснуць. Пераквасілася капуста. Пераквасілася цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́ба, ‑ы, ж.

1. Прыправа ў цеста (масла, яйцы, малако і пад.). Дабавіць здобы ў цеста.

2. зб. Булкі са здобнага цеста. Усталі нявесткі З кляновага ўслону, Пшанічную здобу Прынеслі з паклонам. Броўка. За касой паходзіш, і ў дастатку Апетыту — хоць вала нясі. Нават чэрствы хлеб усухамятку Лепш, чым здобу на мяду, з’ясі. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мешаць, выме́шваць (цеста) knéten vt, dúrchkneten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заква́ска, -і, ДМ -ва́сцы, ж.

Рэчыва, якое выклікае закісанне, браджэнне (напр. дрожджы).

З. на цеста.

У іх заўсёды добрая з. (перан.: пра рысы харакгару, закладзеныя выхаваннем, асяроддзем).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гале́та, -ы, ДМ -ле́це, мн. -ы, -ле́т, ж.

Плоскі сушаны праснак, а таксама пячэнне з прэснага цеста.

|| памянш. гале́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слаі́ць, слаю́, слаі́ш, слаі́ць; слаі́м, слаіце́, слая́ць; незак., што.

Рабіць слаі з чаго-н.

С. цеста.

|| наз. слае́нне, -я, н. і (разм.) сло́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Éierteig

m -s здо́бнае це́ста (на яйках)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кекс, ‑а, м.

Кандытарскі выраб са здобнага цеста з разынкамі або карынкай.

[Англ. cakes — пірожныя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)