нездаро́вы, -ая, -ае.

1. Хворы; выкліканы хваробай.

Н. колер твару.

2. Шкодны для здароўя.

Н. клімат.

3. перан. Шкодны ў грамадскіх і маральных адносінах.

Нездаровыя абставіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незара́зны незара́зный;

н. хво́ры — незара́зный больно́й;

~ная хваро́ба — незара́зная боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chory

chor|y

1. хворы;

obłożnie ~y — цяжка хворы;

śmiertelnie (nieuleczalnie) ~y — смяротна (невылечна) хворы;

~y z miłości — хворы ад кахання;

~y od upału — хворы ад спякоты;

2. ~y м. хворы;

udawać ~ego — прыкідвацца хворым;

~y z urojenia — прытворна хворы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

outpatient [ˈaʊtpeɪʃnt] n. амбулато́рны хво́ры;

an outpatient clinic паліклі́ніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terminally [ˈtɜ:mɪnəli] adv. невыле́чна;

terminal ly ill невыле́чна хво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

горя́чечный

1. прил. гара́чкавы;

2. сущ. хво́ры на гара́чку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туберкулёзнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Чалавек, хворы на туберкулёз.

2. Урач, спецыяліст па лячэнні туберкулёзу.

|| ж. туберкулёзніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хадзя́чы, -ая, -ае.

1. Які можа хадзіць на ўласных нагах.

Х. хворы.

2. Шырокавядомы, шырокаўжывальны.

Х. выраз.

◊

Хадзячая энцыклапедыя — пра адукаванага чалавека, які валодае самымі разнастайнымі ведамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астма́тык

(гр. asthmatikos = астматычны)

хворы на астму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парано́ік

(ад паранойя)

чалавек, хворы на паранойю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)