Ніква́ ’топкае балота, дрыгва’ (ТС). Вытворнае ад нікнуць ’гінуць, знікаць’ (гл.) паводле тыповай для назваў балот словаўтваральнай мадэлі, параўн. маква, багва і пад., сэнс — ’гіблае балота’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

meaningful [ˈmi:nɪŋfəl] adj.

1. які́ мае сэнс;

a meaningful look/smile выра́зны по́зірк/выра́зная ўсме́шка

2. сур’ёзны; ва́жны; кары́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

worthwhile [ˌwɜ:θˈwaɪl] adj. ва́рты; слу́шны;

be worthwhile мець сэнс;

It’s worthwhile taking thе trouble. Варта ўзяць на сябе клопат.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэзо́н

(фр. raison, ад лац. ratio, -onis = падстава, прычына)

доказ, разумная падстава, сэнс.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

паліндро́м, ‑а, м.

Слова, выраз або сказ, якія маюць аднолькавы сэнс пры чытанні злева направа і справа налева. Напрыклад: бел. казак; руск. искать такси.

[Англ. palindrome.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтарэ́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. мн. Патрэбы, імкненні, мэты, неабходнасць у чым-н.

Эканамічныя інтарэсы дзяржавы.

2. Карысць, сэнс, выгода.

Няма ніякіх інтарэсаў ехаць туды.

3. Асаблівая ўвага, цікавасць, якія праяўляюцца да каго-, чаго-н.

Вялікі і. да ўсяго новага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

радо́к, -дка́, мн. -дкі́; -дко́ў, м.

1. гл. рад¹.

2. Частка тэксту або асобныя словы, літары, іншыя знакі, надрукаваныя ці напісаныя ў адну лінію.

Р. верша.

Радок у радок — даслоўна, літаральна (спісаць, сказаць і пад.).

Чытаць паміж радкоў — здагадваючыся пра скрыты сэнс напісанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

завуалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Прыкрыць чым‑н. лёгкім, напаўпразрыстым. Завуаліраваць твар.

2. перан. Наўмысна зрабіць менш зразумелым, утаіць сапраўдны сэнс. Завуаліраваць думку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крыць, -крыю, -крыеш, -крые; -крыты; зак.

1. каго-што. Знайсці, выявіць; раскрыць, зрабіць вядомым невядомае, сакрэтнае.

В. патайное сховішча.

В. злачынствы.

2. што. Растлумачыць скрыты сэнс, сутнасць чаго-н.

В. хлусню.

В. антынародны характар самаўладства.

|| незак. выкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выкрыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

non-

prefix прыста́ўка, яка́я надае́ адмо́ўны сэнс не-

non-edible — непрыда́тны да яды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)