zręczny

спрытны;

zręczny ruch — спрытны;

zręczny do wszystkiego — на ўсе рукі майстар;

zręczny przekład — майстэрскі пераклад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Няхэ́цкі ’неблагі, нядрэнны’ (смарг., Нар. словатв.). Гл. хвацкі ’спрытны, харошы'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прашы́бісты(й) ’спрытны’ (шуміл., Сл. ПЗБ). Да шыбаць, шыбкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

право́рны, ‑ая, ‑ае.

Рухавы, спрытны. А чародкі маладых дзяўчат-паляшучак і праворных маладзіц.. пераміргваліся і кідалі смяшлівыя погляды ў бок маладога настаўніка. Колас. // Шпаркі, хуткі. Праворны ручаёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хупа́вы, ‑ая, ‑ае.

Прыгожы, спрытны. Дзіва дый годзе: неаднойчы ён бачыў Зосю і толькі цяпер угледзеў такою, якая яна ёсць — стройную, хупавую і, галоўнае, добрую-добрую. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gelénkig

a гну́ткі; спры́тны, паваро́тлі- вы, вёрткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

perky

[ˈpɜ:rki]

adj.

спры́тны, бра́вы, спра́ўны; бы́стры; жва́вы; наха́бна задзі́рысты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

камітэ́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камітэта, належыць яму. Спрытны кулачок у свой час паставіў быў справу, што на яго працавалі і камітэцкія ветракі і цагельня. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітыка́н м разм пагард Politikáster m -s, -;

спры́тны палітыка́н gewíegter Politikáster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

shrewd

[ʃru:d]

adj.

1)

а) разу́мны, з во́стрым прані́клівым ро́зумам; спры́тны

a shrewd businessman — спры́тны прадпрыма́льнік

б) a shrewd argument — тра́пны до́вад

2) дасьці́пны, во́стры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)