jump
[dʒʌmp]
1.
v.i.
1) скака́ць
2) падско́кваць
3) уско́чыць (ад нечака́насьці)
4) браць (ша́шку ў гульні́ ў ша́шкі)
2.
n.
1) падско́к, скок -у m.
2) скачо́к -ка́ m.
the high jump — скачо́к у вышыню́
the broad jump — скачо́к у даўжыню́
3) рэ́зкае павышэ́ньне, падско́к (цэ́наў, тэмпэрату́ры)
•
- jump a chapter
- jump at
- jump down
- jump off
- jump in
- jump on
- jump out
- jump to conclusions
- on the jump
- jump a stream
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
przeskok, ~u
м. скачок;
~і pogody — скачкі надвор’я; рэзкая перамена надвор’я
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
spring2 [sprɪŋ] n.
1. крыні́ца;
spring water крыні́чная вада́
2. спружы́на; рысо́ра
3. скачо́к;
take a spring уско́чыць
4. sport пру́гкасць, эласты́чнасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
антраша́
(фр. entrechat)
лёгкі скачок уверх у балетным танцы, у час якога танцор ударае некалькі разоў нагой аб нагу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Héchtsprung
m -(e)s, -sprünge скачо́к вы́гнуўшыся [сагну́ўшыся] (гімнастыка, скачкі ў ваду)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Су́са ’наўскач’: кабылка прэ cyca (Сержп. Казкі), даў cyca ’задаў стракача’ (Сержп. Прымхі). Запазычана праз польск. sus, szus ’доўгі скачок’ з ням. Schuss ’скок’ (Брукнер, 558; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 376; ЕСУМ, 5, 481). Магчыма, пасрэдніцай выступала мова ідыш, параўн. sus ’конь’ (Астравух, Ідыш-бел. слоўнік, 726), гл. таксама Штэрн, Wörterbuch, 211.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
інсу́льт
(лац. insultus = прыступ, скачок)
мед. апаплексія галаўнога мазгу, якая суправаджаецца раптоўнай стратай прытомнасці і паралічамі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пераско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.
1. што і цераз што. Зрабіўшы скачок, апынуцца на іншым баку ад чаго-н.
П. канаву.
П. цераз плот.
2. Перамясціцца скачком (скачкамі) на іншае месца.
П. ад акна да дзвярэй.
3. перан., на што. Перайсці ад аднаго прадмета гутаркі да другога, не захоўваючы паслядоўнасці (разм.).
П. на іншую тэму.
|| незак. пераска́кваць, -аю, -аеш, -ае і пераско́кваць, -аю, -аеш, -ае.
|| аднакр. пераско́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падско́к, ‑у, м.
1. Скачок. Сабака плыў, а там, дзе было плытка, скакаў, робячы часам асабліва высокі падскок над сітнягамі, каб убачыць, дзе гаспадар. Караткевіч.
2. Разм. Прытанцоўванне. Пайшла «Лявоніха» з падскокам, Развёўшы рукі ў бакі. Чарняўскі.
3. у знач. прысл. падско́кам. Падскакваючы. Грыша схапіў кашулю і падскокам, вылецеў з пакоя. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хіп-хо́п
(англ. hip hop, ад hip = ура + hop = скачок)
музычны стыль эстраднай музыкі з дынамічнай танцавальнай мелодыяй.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)