кабрыёль

(фр. cabriole)

1) фігура парнай акрабатыкі, калі адзін акрабат выводзіць другога ў стойку на выцягнутых руках, рыўком прапусціўшы яго паміж расстаўленымі нагамі;

2) скачок каня з сагнутымі пярэднімі і выцягнутымі заднімі нагамі;

3) скачок у класічным балетным танцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікраінсу́льт

(ад гр. mikros = малы + лац. insultus = прыступ, скачок)

мед. непрацяглы інсульт.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

са́льта

(іт. salto = скачок)

акрабатычны нумар, пры якім акрабат пераварочваецца ў паветры.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Kópfsprung

m -(e)s, -sprünge скачо́к галаво́й уні́з (у ваду́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jump

[dʒʌmp]

1.

v.i.

1) скака́ць

2) падско́кваць

3) уско́чыць (ад нечака́насьці)

4) браць (ша́шку ў гульні́ ў ша́шкі)

2.

n.

1) падско́к, скок -у m.

2) скачо́к -ка́ m.

the high jump — скачо́к у вышыню́

the broad jump — скачо́к у даўжыню́

3) рэ́зкае павышэ́ньне, падско́к (цэ́наў, тэмпэрату́ры)

•

- jump a chapter

- jump at

- jump down

- jump off

- jump in

- jump on

- jump out

- jump to conclusions

- on the jump

- jump a stream

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przeskok, ~u

м. скачок;

~і pogody — скачкі надвор’я; рэзкая перамена надвор’я

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

антраша́

(фр. entrechat)

лёгкі скачок уверх у балетным танцы, у час якога танцор ударае некалькі разоў нагой аб нагу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

spring​2 [sprɪŋ] n.

1. крыні́ца;

spring water крыні́чная вада́

2. спружы́на; рысо́ра

3. скачо́к;

take a spring уско́чыць

4. sport пру́гкасць, эласты́чнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Héchtsprung

m -(e)s, -sprünge скачо́к вы́гнуўшыся [сагну́ўшыся] (гімнастыка, скачкі ў ваду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Су́са ’наўскач’: кабылка прэ cyca (Сержп. Казкі), даў cyca ’задаў стракача’ (Сержп. Прымхі). Запазычана праз польск. sus, szus ’доўгі скачок’ з ням. Schuss ’скок’ (Брукнер, 558; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 376; ЕСУМ, 5, 481). Магчыма, пасрэдніцай выступала мова ідыш, параўн. sus ’конь’ (Астравух, Ідыш-бел. слоўнік, 726), гл. таксама Штэрн, Wörterbuch, 211.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)