scion
1.
a scion of an ancient house нашча́дак старажы́тнага
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
scion
1.
a scion of an ancient house нашча́дак старажы́тнага
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вучэ́бны, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да вучобы, навучання.
2. Такі, дзе ажыццяўляецца падрыхтоўка, трэніроўка для якога
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арты́кль, ‑я,
Часціца, якая дадаецца ў некаторых мовах да назоўніка для адрознення яго
[Ад лац. articulus — член, частка, раздзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магі́льня, ‑і,
Месца пахавання (склеп, грабніца і пад.) членаў аднаго
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фра́трыя, ‑і,
У этнаграфіі — падраздзяленне племені, якое з’яўляецца сукупнасцю некалькіх родаў, што паходзяць ад аднаго першапачатковага
[Грэч. fratria.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вадзяні́ца ’гарлачык, Nymphaea L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
эндага́мія, ‑і,
[Ад грэч. éndon — унутры і gámos — шлюб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
neuter1
1.
2. бяспо́лы (пра жывёл, расліны);
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Wáffenabzeichen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sólcherlei
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)