galvanize, BrE -ise [ˈgælvənaɪz] v.

1. гальванізава́ць

2. (into) стымулява́ць; узбуджа́ць (перан.);

galvanize smb. into action прымуша́ць каго́-н. дзе́йнічаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blackmail​2 [ˈblækmeɪl] v. шантажы́раваць; вымага́ць гро́шы пагро́замі;

blackmail smb. into doing smth. прымуша́ць каго́-н. шантажо́м зрабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пабуджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго, да чаго і з інф.

Выклікаць жаданне рабіць што‑н.; прымушаць да чаго‑н. Пабуджаць добра вучыцца. Пабуджаць да высакародных учынкаў. □ Вострая патрэба дня, аператыўнасць малых жанраў пабуджалі пісьменнікаў у пачатку вайны аддаваць перавагу малым формам. Дзюбайла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пі́льма ’налягаючы, прымушаючы, настойваючы’ (Нас.). З пільна, якое з піліць? ’прымушаць, настойваць’, ’часта прыгадваць, гаварыць, “дзяўбеш” (гл.), або са спалучэння *пічьма піліць, што перадае інтэнаўнасць дзеяння таго ж дзеяслова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

compel

[kəmˈpel]

v.t.(-ll-)

1) змуша́ць, прымуша́ць, вымуша́ць

2) дабіва́цца; дамага́цца

3) зганя́ць (у грамаду́, да ку́чы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

constrain

[kənˈstreɪn]

v.t.

1) змуша́ць, вымуша́ць, прымуша́ць

2) абмяжо́ўваць свабо́ду, зьняво́льваць, садзі́ць у турму́

3) стры́мваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

тапі́ць¹, таплю́, то́піш, то́піць; незак.

1. каго-што. Прымушаць тануць, затапляць.

Т. варожыя караблі.

2. перан., каго-што. Губіць, выдаючы, нагаворваючы на каго-н. (разм.).

3. перан., што. Заглушаць у сабе (думкі, пачуцці і пад.; разм.).

Т. гора ў працы.

|| зак. патапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; пато́плены і утапі́ць, утаплю́, уто́піш, уто́піць; уто́плены.

|| наз. тапле́нне, -я, н. і патапле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wymuszać

незак.

1. прымушаць, змушаць, вымушаць каго;

2. дабівацца, дамагацца ад каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вынужда́ть несов. вымуша́ць, змуша́ць, прымуша́ць;

мете́ль вынужда́ет нас иска́ть ночле́га мяце́ліца вымуша́е (прымуша́е) нас шука́ць начле́гу;

вынужда́ть призна́ние (согла́сие) вымуша́ць прызна́нне (зго́ду);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Прыжы́ліць, прыжы́ліваць ’прыгнятаць, уціскаць; настойваць зрабіць што-небудзь звыш моцы’ (Нас.). Да жы́ліць ’прымушаць; гвалтоўна патрабаваць, выцягваць’, зваротнае жы́ліцца (гл.), якія працягваюць прасл. *žiliti (sę) ’напружваць жылы’ → ’натужвацца’ < *žila, гл. жы́ла.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)