прымуша́ць гл. прымусіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

twist one’s arm

выкру́чваць ру́кі, прымуша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гвалтава́ць

1. разм. (здзекавацца, прымушаць) zwíngen* vt; j-m Gewált ántun*;

2. (згвалціць) vergewáltigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

enforce

[ɪnˈfɔrs]

v.t.

1) дамага́цца, змуша́ць, прымуша́ць (да паслухмя́насьці, падпара́дкаваньня пра́вілам)

2) прымуша́ць (сі́лай ці пагро́замі)

3) усяля́ць, прышчапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bring to reason

прымуша́ць абду́мацца, прыво́дзіць да ро́зуму

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

coerce

[koʊˈɜ:rs]

v.t.

змуша́ць, прымуша́ць

to coerce into agreement — прыму́сіць пагадзі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

endear

[ɪnˈdɪr]

v.t.

1) рабі́ць мі́лым, прымуша́ць палюбі́ць

2) Obsol. здабыва́ць не́чае пачуцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nötigen

vt (zu D)

1) прымуша́ць (каго-н. да чаго-н.), прымуша́ць (каго-н. рабіць што-н.)

2) насто́йліва запраша́ць [упро́шваць] (што-н. рабіць)

er lässt siсh nicht ~ — ён не прымуша́е сябе́ ўпро́шваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

compel

[kəmˈpel]

v.t.(-ll-)

1) змуша́ць, прымуша́ць, вымуша́ць

2) дабіва́цца; дамага́цца

3) зганя́ць (у грамаду́, да ку́чы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

constrain

[kənˈstreɪn]

v.t.

1) змуша́ць, вымуша́ць, прымуша́ць

2) абмяжо́ўваць свабо́ду, зьняво́льваць, садзі́ць у турму́

3) стры́мваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)