прымуша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прымуша́ю прымуша́ем
2-я ас. прымуша́еш прымуша́еце
3-я ас. прымуша́е прымуша́юць
Прошлы час
м. прымуша́ў прымуша́лі
ж. прымуша́ла
н. прымуша́ла
Загадны лад
2-я ас. прымуша́й прымуша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прымуша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымуша́ць несов. заставля́ть, принужда́ть, вынужда́ть, понужда́ть; принево́ливать, нево́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымуша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прымусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымуша́ць гл. прымусіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прымушаць, вымушаць, змушаць, няволіць, прынявольваць, прынукаць, абавязваць; сілаваць, прысільваць (абл.); гнаць, прыганяць, прыціскаць, прыпіраць (перан.) □ цягнуць на вяроўцы, запрагаць у аглоблі, браць за горла

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

прыму́сіць, -у́шу, -у́сіш, -у́сіць; -у́шаны; зак., каго (што) да чаго і з інф.

Абавязаць, запатрабаваць зрабіць што-н.

Ніхто мяне не прымусіць ехаць туды.

|| незак. прымуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыму́с, -у, м. і прымушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

понужда́ть несов. прымуша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

принужда́ть несов. прымуша́ць, змуша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заставля́ть​II несов. (обязывать) прымуша́ць, застаўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наси́льничать несов., разг. прымуша́ць сі́лай; гвалтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)