cheque [tʃek] n. чэк;

pay by cheque плаці́ць чэ́кам;

a blank cheque незапо́ўнены чэк; infml карт-бла́нш, по́ўная свабо́да (траціць грошы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

моне́та мане́та, -ты ж.;

принима́ть за чи́стую моне́ту прыма́ць за чы́стую мане́ту;

плати́ть той же моне́той плаці́ць той жа мане́тай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

opłacać

незак.

1. аплачваць;

2. перан. расплачвацца; плаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uiszczać

незак. кніжн.

1. плаціць, аплочваць;

2. выконваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

come across

а) напатка́ць, сустрэ́цца; спатыка́цца

б) Sl. дава́ць, плаці́ць

гл. run across

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tributary2 [ˈtrɪbjətri] adj.

1. (to) бакавы́;

a tributary lane бакава́я але́я

2. паднача́лены; той, хто пла́ціць дані́ну;

tributary states зале́жныя дзяржа́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

berchtigen

vt

1) выпраўля́ць, папраўля́ць; (с)карэкці́раваць

2) абвярга́ць (ілжывае паведамленне)

3) плаці́ць (доўг)

ine Rchnung ~ — плаці́ць па раху́нку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

задаві́цца, ‑даўлюся, ‑давішся, ‑давіцца; зак.

Разм.

1. Павесіцца. З гультаём ажаніцца — лепей задавіцца. З нар.

2. Падавіцца, удавіцца. — Вам не давядзецца плаціць пану .. і дзвесце дзесяцін зямлі вы зусім дарэмна атрымоўваеце. — Сам тую зямлю вазьмі! — Хай ён задавіцца той зямлёй! Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́так, ‑тку, м.

Разм. Тое, што вынікае з чаго‑н.; вывад. [Богут:] — Так, так, васпане мой ласкавы: плаціць за хату трэба мне, Раз вы жывеце ў ёй, а не — Дык скутак будзе нецікавы. Колас. Арышт, допыты, канвой — гэта было ўступам, а астрог — скутак. Гартны.

[Польск. skutek.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spłacać

незак. плаціць, выплачваць;

spłacać dług — выплачваць доўг;

spłacać pożyczkę — пагашаць пазыку;

spłacać co ratami (w ratach) — плаціць за што па частках

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)