mórsen
vt уст. перадава́ць па апара́ту Мо́рзе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wéitersagen
аддз. vt перадава́ць дале́й, перака́зваць і́ншым
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wéitervermitteln
аддз. vi перадава́ць дале́й [і́ншым] (веды, вопыт)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
эфи́р в разн. знач. эфі́р, -ру м.;
передава́ть в эфи́р радио перадава́ць у эфі́р;
эти́ловый эфи́р эты́лавы эфі́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
выяўляць; адкрываць, раскрываць, перадаваць, паказваць, агаляць (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
абагу́ліць, абагу́льваць
1. (перадаваць грамадству) vergeséllschaften vt;
2. (аб’яднаць) verallgeméinern vt; zusámmen fassen vt;
абагу́ліць до́свед die Erfáhrungen verallgeméinern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
завяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што або з інф.
Пакідаць, перадаваць пасля сваёй смерці каму‑н. што‑н. у спадчыну. Завяшчаць маёмасць сыну. // Выказваць волю, даваць наказ паслядоўнікам, нашчадкам. У.І. Ленін завяшчаў моладзі «вучыцца, вучыцца і вучыцца». «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Трансля́цыя ’перадача на далёкія адлегласці інфармацыі з месца дзеяння’ (ТСБМ). Праз рускую ці польскую мовы з заходнееўрапейскіх моў, у якія слова прыйшло з лац. trānslātio ’перанос, перамяшчэнне’, ’перадача’, ’перасадка (раслін)’. Сюды ж трансля́тар ’перадатчык’, транслі́раваць ’перадаваць’ (Голуб-Ліер, 486; Даза, 721; ЕСУМ, 5, 620).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
sublet [ˌsʌbˈlet] v. здава́ць у паднаём, перадава́ць у субарэ́нду;
sublet a room to a friend здава́ць пако́й ся́бру (у субарэнду)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hand2 [hænd] v. уруча́ць, перадава́ць
♦
hand smth. to smb. on a plate infml пада́ць што-н. каму́-н. на спо́дачку;
have (got) to hand it to smb. infml трэ́ба адда́ць нале́жнае каму́-н.
hand around [ˌhændəˈraʊnd] phr. v. прапано́ўваць ці перадава́ць (страву ці напоі) усі́м прысу́тным
hand back [ˌhændˈbæk] phr. v. (to) вярта́ць, аддава́ць у ру́кі (каму-н.)
hand down [ˌhændˈdaʊn] phr. v.
1. (to) перадава́ць (у спадчыну, з пакалення ў пакаленне)
2. аб’яўля́ць, абвяшча́ць, апубліко́ўваць (рашэнне, пастанову і да т.п.)
hand in [ˌhændˈɪn] phr. v. (to) уруча́ць, падава́ць (каму-н.);
hand in an application пада́ць зая́ву
hand on [ˌhændˈɒn] phr. v. (to) перадава́ць (каму-н.); перасыла́ць
hand out [ˌhændˈaʊt] phr. v. (to) раздава́ць
hand over [ˌhændˈəʊvə] phr. v. (to) перадава́ць (паўнамоцтвы), здава́ць (справы)
hand round [ˌhændˈraʊnd] phr. v. = hand around
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)