vt (D) іран.паўтара́ць (за кім-н. яго словы); падда́кваць (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Балдзі́ць ’казаць, расказваць’ (Бяльк.). Параўн. рус.балди́ть часта паўтараць тое ж самае’, ба́лда́ ’балбатлівая жанчына’, укр.балди́кати гаварыць’. Бясспрэчна, гукапераймальнага паходжання. Параўн. аснову бал — у дзеясловах гаварэння. У гукапераймальных словах развіццё можа ісці сваім шляхам (параўн. і захаванне ‑л‑ ва ўкр. слове; чыста фанетычная форма была б *баўдзі́ць, *бавди́кати).
1. Рабіць у другі раз; паўтараць. Дубліраваць паведамленне.// Паралельна з кім‑, чым‑н. выконваць аднолькавую работу, функцыі. Дубліраваць работу іншай установы.
2. Замяняць асноўнага выканаўцу якой‑н. ролі ў спектаклі, кіно. Дубліраваць вядучага артыста.
3. Замяняць моўную частку гукавога фільма перакладам на іншую мову. Дубліраваць кінафільм.
[Ад фр. doubler.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vórleiern
vt
1) перажо́ўваць, паўтара́ць адно́ і то́е ж
2) адбубні́ць (верш і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wiederhólen
I
1.
vtпаўтара́ць, узнаўля́ць
2.
(sich) паўтара́цца
II
vt зноў прыне́сці; забра́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
din
[dɪn]1.
n.
го́ман, гру́кат, грук -у m.
2.
v.i.
гамані́ць, гру́каць, груката́ць
3.
v.t.
1) аглуша́ць кры́кам, гру́катам
2) паўтара́ць бяско́нца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
я́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. У мовазнаўстве — вымаўляць ненаціскны гук «е» як «а» («я») пасля мяккіх зычных у першым складзе перад націскам.
2.Разм. Выхваляючыся, вельмі часта паўтараць у размове «я». Не звык я змалку якаць, Ды ў справе важна — Якасць!Барадулін.[Яўген:] — Не тое што, як другі — каторы любіць выстаўляцца, штосьці якаць: — Я! я!Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імітава́ць
(польск. imitować, ад лац. imitari)
1) па-майстэрску пераймаць каго-н., што-н. (напр. і. салаўіны спеў);
2) падрабляць што-н. пад што-н. (напр. і. пад арэх);
3) паўтараць музычны матыў у другім голасе на інтэрвал вышэй або ніжэй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Лалы́ (мн.) ’выгада, пажыва’, ’раскоша, добрае жыццё’ (Нас., Нас. Сб.), смал.лальі ’тс’, ’балбатня, жарты’, ’добра жыць, не працуючы, за чужы кошт’. Рус.лала, лаліі ’балбатун’, ’балбатня, лухта, бяссэнсіца, глупства’, рус.лалить ’вярзці лухту’, ’балбатаць’, лалкать ’лепятаць, балбатаць’, польск.lalać, серб.-харв.лапаты ’тс’ (< ням.lallen), лалакати ’замест слоў пры спяванні паўтараць ла-ла’ і інш. Гукапераймальнае. Ад ла-ла-ла (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пана́трыць ’узяць за правіла рабіць што-н. дрэннае (пра чалавека, жывёлу)’ (Янк.), ’прызвычаіцца’ (Сцяшк. Сл.). Няясна. У якасці параўнаўчага матэрыялу можна прывесці толькі польск.дыял.ponatrzać ’паўтараць у гневе адно і тое ж’. Прымаючы пад увагу семантыку чэш.dotěrný ’надакучлівы, назойлівы’, якое з’яўляецца вытворным ад terti (церці) (Махэк₂, 658 і наст.), відаць, бел. і польск. словы магчыма звязаць з гэтым коранем.