заспява́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.
Пачаць спяваць.
Галасіста заспяваў певень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зашавялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць; зак., чым.
Пачаць шавяліць.
З. пальцамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разгру́кацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.
Пачаць моцна і доўга грукаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
раз’е́нчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм.).
Пачаць моцна енчыць, стагнаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зашавялі́цца, -вялю́ся, -ве́лішся, -ве́ліцца; зак.
1. Пачаць шавяліцца, прыйсці ў рух.
Лісце на дрэвах зашавялілася.
2. Пачаць мітусліва рухацца.
У кучы гною зашавяліліся жукі.
3. Праявіць актыўнасць.
Народ зашавяліўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разны́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ецца; зак.
1. Пачаць многа ныць (у 1 знач.); разбалецца.
Разныліся старыя косці.
2. Пачаць многа ныць (у 2 знач.); жаліцца, надаядаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
распла́кацца, -пла́чуся, -пла́чашся, -пла́чацца; -пла́чся; зак.
1. Пачаць моцна плакаць.
Дзіця расплакалася.
2. перан. Пачаць расчулена гаварыць, жаліцца, імкнучыся выклікаць спачуванне (разм.).
Ён умее так р., што расчуліць любога.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Начаць ’пачаць’ (Сл. ПЗБ, ТС), рус. нача́ць ’пачаць; меркаваць; быць у стане’, польск. устар. nacząć ’пачаць’, в.-луж. načeć ’пачаць (хлеб)’, н.-луж. naceś ’тс’, славен. načeti ’тс’, серб.-харв. на̀чета ’пачаць; надкусіць (хлеб і інш.)’, балг. на́чна, наче́на ’пачаць’, макед. начне ’пачаць; надкусіць’, ст.-слав. начѧти ’пачаць’. Прасл. na‑čęti, na‑čьǫnǫ, іншая ступень чаргавання канец, кон (гл. там жа і этымалогію слоў, параўн. Бернекер, 1, 168; Фасмер, 3, 51; Шустар-Шэўц, 13, 978–979). Меркаванні пра другаснасць слова ў беларускай мове (< рус. начать, гл. Сл. ПЗБ), відаць, не маюць падстаў, параўн. спецыфічныя дэрываты тыпу нача́ны ’пачаты’ (там жа), архаічныя выразы тыпу робіць нача́ткі (ТС) і інш., а таксама шырокую распаўсюджанасць слова ў славянскіх мовах.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
загне́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).
Прыйсці ў гнеў, пачаць гневацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
загуча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.
Пачаць гучаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)