інтэрнацыяналі́зм, -у, м.

Ідэалогія і палітыка роўнасці і салідарнасці ўсіх народаў незалежна ад нацыянальнай прыналежнасці.

Пралетарскі і.

|| прым. інтэрнацыяналісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міралюбі́вы, -ая, -ае.

Які любіць мір, згоду, заснаваны на імкненні захаваць мір; дружалюбны.

Міралюбівая палітыка.

М. чалавек.

|| наз. міралюбі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

polityka

ж. палітыка;

polityka wewnętrzna — унутраная палітыка;

polityka zewnętrzna — знешняя (замежная) палітыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

невмеша́тельство неўмяша́нне, -ння ср.;

поли́тика невмеша́тельства палі́тыка неўмяша́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незави́симый незале́жны; незале́жніцкі;

незави́симая поли́тика незале́жная (незале́жніцкая) палі́тыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тэрары́зм ‘палітыка і тактыка тэрору’ (ТСБМ), праз рус. террори́зм, дзе, верагодна, з нямецкай. Паходзіць ад лац. terror ‘жах’, гл. тэрор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нацыяналі́зм, -у, м.

1. Ідэалогія і палітыка ў галіне нацыянальных адносін і культуры, якая зыходзіць з ідэй нацыянальнай перавагі пануючай нацыі і супрацьпастаўлення яе іншым нацыям.

Барацьба з нацыяналізмам.

2. Пачуццё нацыянальнага самазахавання, якое асабліва праяўляецца ў пэўныя гістарычныя перыяды, калі нацыі пагражае небяспека.

|| прым. нацыяналісты́чны, -ая, -ае.

Нацыяналістычная палітыка.

Нацыяналістычныя погляды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мілітары́зм, -у, м.

Дзяржаўная палітыка ўзмацнення ваеннай магутнасці, нарошчвання ўзбраенняў і актывізацыі ваенных прыгатаванняў.

|| прым. мілітарысты́чны, -ая, -ае і мілітары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

policy​1 [ˈpɒləsi] n.

1. (on) палі́тыка (курс дзеяння);

foreign/domestic policy зне́шняя/уну́траная палі́тыка;

conduct/pursue/carry out a policy право́дзіць палі́тыку

2. fml палі́тыка, лі́нія паво́дзін, курс; стратэ́гія

♦ Honesty is the best policy. Сумленнасць – лепшая палітыка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wírtschaftspolitik

f - эканамі́чная палі́тыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)