убялі́цца, убялюся, убелішся, убеліцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Добра выбеліцца. Убялілася палатно.

2. Запэцкацца ў што‑н. белае. Убяліцца ў вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

новина́ обл.

1. навіна́, -ны́ ж.;

2. (новь) цаліна́, -ны́ ж.;

3. (холст) суро́вае (нябе́ленае) палатно́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Léinen

n -s, -

1) палатно́

2) бялі́зна (пасцельная, сталовая)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Léintuch

n -(e)s, -tücher

1) палатно́

2) прасціна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

крыналі́н

(фр. crinoline, ад лац. crinis = волас + linum = палатно)

шырокая спадніца на тонкіх абручах, стальных або з кітовага вуса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

упапяро́к, прысл. і прыназ.

Тое, што і упоперак. Вось шырокае палатно ніў. Як вокам акінуць, цягнуцца яны далёка к лесу, за ўзгорак. Глядзець упапярок — зліты, суцэльны. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прысе́сць, про́сясць, про́сяць, про́сізь ’палатно, натканае за адзін прыём; палатно, складзенае ў выглядзе гармоніка’ (віл., чэрв., пух., іўеў., шчуч., Сл. ПЗБ). Гл. прасе́сць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бала́ст, -у, М -сце, м.

1. Спецыяльны груз, які забяспечвае ўстойлівасць і асадку карабля, а таксама груз для рэгулявання вышыні палёту аэрастата.

2. перан. Што-н. лішняе, непатрэбнае, што не прыносіць ніякай карысці.

3. Шчэбень або пясок, якім засыпаюць чыгуначнае палатно і на які ўкладваюць шпалы (спец.).

Сухі б.

Платформы з баластам.

|| прым. бала́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бе́лены

1. тэкст gebléicht;

бе́ленае палатно́ gebleichte Léinwand;

2. (пра хату) gewéiß(el)t

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зрэ́б’е н

1. gróbes Spínngarn;

2. (палатно) Háusgewebtes (sub) n -n, -n; gróbes Tuch [Léintuch]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)