regard1 [rɪˈgɑ:d] n.

1. fml (for) пава́га, прыхі́льнасць;

show regard for smb. быць высо́кай ду́мкі пра каго́-н.

2. fml (to/for) ува́га; кло́пат;

pay no regard to/for smth. грэ́баваць чым-н.

3. pl. regards прывіта́нні, пажада́нні;

with best regards з найле́пшымі пажада́ннямі

in this/that regard fml у су́вязі з гэ́тым;

in/with regard to smb./smth. fml што (да)ты́чыцца каго́-н./чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reputation

[,repjəˈteɪʃən]

n.

1) рэпута́цыя f.

to have the reputation — сла́віцца

He had the reputation of being very bright — Ён сла́віўся тым, што быў ве́льмі здо́льны і ке́млівы

2) до́брае імя́, вялі́кая паша́на, пава́га ў і́ншых

a person of reputation — паважа́ны чалаве́к

3) сла́ва f.

a scientist of worldwide reputation — вучо́ны з сусьве́тнай сла́вай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Respkt

m -(e)s пава́га, паша́на;

~ vor j-m hben з пава́гай ста́віцца да каго́-н.;

j-m ~ zllen паважа́ць каго́-н.;

mit schldigem ~ з нале́жнай пава́гай;

mit ~ zu sgen з дазво́лу сказа́ць, праба́чце за выка́званне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

преклоне́ние ср.

1. (действие) книжн., уст., высок. паклане́нне, -ння ср., схіле́нне, -ння ср.; неоконч. схіля́нне, -ння ср.; кле́нчанне, -ння ср.; см. преклони́ть, преклоня́ть;

2. (чувство уважения) глыбо́кая паша́на (пава́га), пачуццё глыбо́кай паша́ны (пава́гі); паклане́нне, -ння ср. (перад чым);

преклоне́ние пе́ред герои́змом наро́да паклане́нне пе́рад гераі́змам наро́да;

3. (раболепство) нізкапакло́нства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уга́, выкл.

Ужываецца пры выяўленні, паказе чаго‑н. значнага, цікавага або нечаканага ў значэнні: вось як, вось яно як, вось яно што. — Уга, во які госць у нас, гаворыць .. [Даніла] сваім вечна спакойным І роўным голасам І сунімаецца ў парозе, каб напіцца вады. Скрыган. І павага мне — уга! — Ад сыноў у хаце. Бялевіч. Другі б уга як нос задраў, а Васіль Кузьміч і віду не падаў, што нешта здарылася. Лобан. — Уга, брыгадзір сімфонію слухае! — засмяяўся Пецька. Мыслівец. // у знач. вык. Многа, даволі; колькі хочаш. Нядаўна прачытаў адзін «раман»... Вады — уга! Вады — даволі! А солі, неабходнай солі — І каліва няма. Валасевіч. Гэта ў іх тут, у пасёлку, нічога цікавага няма, ды і на станцыі таксама, а ў Маскве — уга! Васілёнак. // Ужываецца пры пярэчанні, адмаўленні чаго‑н. у значэнні: не, не так. — Цішэй! — пачуўся прарэзлівы голас. — Могуць немцы поезд спыніць і выкінуць усіх нас адсюль. — Уга! — запярэчыў другі. — Будуць яны з намі валаводзіцца, ім цяпер сваю б шкуру ўратаваць! Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thought

[Өɔt]

1.

n.

1) ду́мка f.

A thought occurred to me — Мне прыйшло́ на ду́мку

2) ду́маньне n.

3) ро́здум -у m.

on second thought — разду́маўшыся

4) ува́га, ува́жлівасьць, пава́га f.

Show some thought for others — Ма́йце не́йкую крыху́ ўва́гі да і́ншых

5) ду́мка f., наме́р -у m.

His thought was to avoid controversy — Яго́ным наме́рам было́ ўні́кнуць супярэ́чнасьці

2.

v., p.t. and p.p. of think

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сло́ва ‘адзінка мовы, маўлення’, ‘фраза, выказванне’, ‘мова’ (ТСБМ, Нас., Шат., Бяльк., Байк. і Некр., Др.-Падб.), сло́во ‘тс’ (ТС, Федар. 4), слові́на ж. р., экспр. ‘тс’ (ТС), сюды ж слове́чно ‘вусна’ (мазыр., Нар. Гом.), ст.-бел. слово ‘адзінка маўлення’, ‘выказванне’, ‘выражэнне волі, загад’, ‘павучэнне’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 75). Укр., рус. сло́во, польск. słowo, в.-луж., н.-луж. słowo ‘слова’, чэш. slovo ‘слова’, sloveso ‘дзеяслоў’, славац. slovo, серб.-харв. сло̏во ‘літара’, славен. slovọ̑ ‘развітанне’, slóvọ ‘літара; слова’, балг. сло́во, макед. слово ‘літара’, ст.-слав. слово, Р. скл. словесе. Прасл. *slovo ‘слова’ (аснова на ‑es). Роднасныя ўсх.-літ. šlavė ‘пашана; ушанаванне, слава’, šlȧvinti ‘славіць, шанаваць’, лат. slava, slave ‘пагалоска; рэпутацыя; пахвала; слава’, авест. srávah‑ ‘слава, павага; кліч’, грэч. κλέος ‘слава’, ст.-ірл. clù ‘слава’; гл. Траўтман, 368; Мюленбах-Эндзелін, 3, 920; Фрэнкель, 1008; Майргофер, 3, 389; Мее, Études, 356–357; Покарны, 606- 607. Узводзяць да і.-е. кораня *kʼleu̯os < *kʼleu̯‑ ‘чуць, слухаць’ (Сной₁, 583). У славянскіх мовах звязана чаргаваннем галосных з слава, слыць (гл.). Гл. Фасмер, 3, 673; Глухак, 563; Махэк₂, 557 (падкрэслівае, што ў склад прасл. *slovo уваходзіў семантычны кампанент ‘пашана, слава’, прадстаўлены ў *slověti, *sloviti, ст.-слав. благословити ‘гаварыць, прапаведваць, велічаць, славіць’). Гл. яшчэ Скок, 3, 288–289; Трубачоў, Этимология–1968, 58; Шустар-Шэўц, 1308; Сной₁, 583; Борысь, 559; ЕСУМ, 5, 306.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Rücksicht

f -, -en (auf A)

1) пава́га, пава́жнае ста́ўленне (да каго-н.)

2) улі́чванне, звярта́нне ўва́гі (на што-н.);

mit ~ (auf A) беручы́ пад ува́гу (што-н.), зважа́ючы (на што-н.);

hne ~ auf die Persnen не звярта́ючы (ува́гі) на асо́бы;

kine ~ auf etw. nhmen* не лічы́цца з чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cześć

ж.

1. пашана; павага;

na czyją ~ — у гонар каго; у знак павагі (пашаны) да каго;

2. гонар;

człowiek bez czci i wiary — чалавек без гонару і сумлення;

oddawać cześć — аддаваць пашану; ушаноўваць;

obraza czci — абраза гонару;

cześć! — прывітанне!; пакуль! (пры развітанні)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

consideration

[kən,sɪdəˈreɪʃən]

n.

1) разгля́д -у m., абмеркава́ньне n.

to give careful consideration to this question — дакла́дна абмеркава́ць гэ́тае пыта́ньне

to submit for consideration — адда́ць на разгля́д

2) меркава́ньне n., ду́мка f., пагля́д -у m.

That is a consideration — Мо́жна гэ́так меркава́ць; Гэ́та до́бры пагля́д

3) ува́га, ува́жлівасьць; паша́на, пава́га f.

an author worthy of consideration — а́ўтар ва́рты ўва́гі

4) адпла́та f.; узае́мная паслу́га; кампэнса́цыя f., узнагаро́джаньне n.; пла́та f.

- be under consideration

- in consideration of

- take into consideration

- under consideration

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)