рэ́кет
(англ. racket, ад rack = мучыць, катаваць)
буйны шантаж, вымагальніцтва шляхам пагроз і гвалту.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ábquälen
1.
vt му́чыць
2.
(sich) зму́чыцца; паку́таваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тамі́ць ’мучыць, знясільваць’, ’турбаваць, гнясці, нудзіць’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ’мучыцца, знемагаць’ (Ян.), ’марыць, мучыць’ (Ласт.), ’мардаваць’ (Нас.), то́міць ’мучыць’ (Сл. ПЗБ), тамі́цца ’стамляцца’ (Нас., Сержп. Прымхі), томі́цца ’не гарэць агнём’ (ТС), сюды ж то́млены ’атрыманы тамленнем’ (ТСБМ), таме́нне ’мардаванне’ (Нас.), тамлёнка ’тушаная бульба’ (Мат. Гом.). Укр. томи́ти ’даводзіць да стомы, знясільваць; падвяргаць працягламу награванню’, рус. томи́ть ’мучыць; стамляць; парыць; награваць’, славен. дыял. tomljáti ’бадзяцца, сланяцца’, серб.-харв. то̀мити ’прыціскаць’, балг. томи́телен ’пакутлівы, нудны’, ст.-слав. томити ’мучыць’. З прасл. *tomiti ’мучыць’, роднаснага ст.-інд. tamáyati ’душыць, пазбаўляць паветра’, tā́myati ’страчвае прытомнасць, слабее’, лац. tēmulentus ’п’яны’, tēmētum ’хмяльны напой, віно’, ст.-ірл. tām ’хвароба; смерць’, tamaim ’спачываю (мёртвы)’, нова-в.-ням. dämisch, dämlich ’дурнаваты, ачмурэлы, прыгаломшаны’ (Чарных, 2, 249; Фасмер, 4, 75–76; ЕСУМ, 5, 595–596; Бязлай, 4, 196).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tyranize, BrE -ise [ˈtɪrənaɪz] n. (over) быць тыра́нам, тыра́ніць; му́чыць; катава́ць;
tyrаn ize (over) one’s family быць тыра́нам у сям’і́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
смыле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; незак. (разм.).
1. Пячы, балець (ад апёкаў, ран і пад.).
Смылелі папечаныя пальцы.
2. перан. Пра душэўны боль: мучыць, непакоіць.
Смыліць душа па сыне.
3. Слаба, без полымя гарэць; тлець.
Ледзь смыляць у печы сырыя палены.
|| наз. смыле́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
То́міць ’таміць, мучыць’ (навагр., Сл. ПЗБ). Гл. таміць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расте́рзывать несов.
1. (на части) разрыва́ць;
2. (растрёпывать) шмата́ць, драць, дзе́рці;
3. перен. му́чыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
терза́ть несов.
1. (раздирать) раздзіра́ць; рваць;
2. перен. (причинять страдание) му́чыць; (душу, сердце) кро́іць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кат1
(польск. kat)
1) асоба, якая прыводзіць у выкананне смяротны прыгавор, мучыць на допыце;
2) перан. жорсткі мучыцель, прыгнятальнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
муштрава́ць
(польск. musztrować, ад ням. mustem)
1) навучаць, выхоўваць жорсткімі метадамі, заснаванымі на механічнай дысцыпліне;
2) перан. мучыць несправядлівымі патрабаваннямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)